öz

Merhaba, buraya öz kelimesinin anlamını aramaya geldiniz. DICTIOUS'da öz kelimesinin tüm sözlük anlamlarını bulmakla kalmayacak, aynı zamanda etimolojisini, özelliklerini ve öz kelimesinin tekil ve çoğul olarak nasıl söylendiğini de öğreneceksiniz. öz kelimesi hakkında bilmeniz gereken her şey burada. öz kelimesinin tanımı, konuşurken veya metinlerinizi yazarken daha kesin ve doğru olmanıza yardımcı olacaktır. XXX'in ve diğer kelimelerin tanımını bilmek, kelime dağarcığınızı zenginleştirir ve size daha fazla ve daha iyi dilsel kaynaklar sağlar.
Ayrıca bakınız: Öz, oz, őz

Türkçe

Söyleniş

öz (belirtme hâli özü, çoğulu özler)

  1. "Kendine, kendi kendini" anlamlarında birleşik kelimeler türeten söz
    Öz eleştiri, öz yönetim.
  2. bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü
    eş anlamlıları: ekstre, hülasa, zübde
    Karaciğer özü. Meyve özü. Mısır özü.
  3. (bitki anatomisi) bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm
    Ağacın çürüğü özünden olur; yiğidin iyisi sözünden olur. — Halk türküsü
  4. (felsefe) bir kişinin benliği, kendi mânevî varlığı
    eş anlamlıları: derun, , nefis
    Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. — H. Taner
  5. (mecaz) bir şeyin temel ögesi, unsuru
    eş anlamlıları: künh, zübde
    Ortalıktaki krizi sebep gösteriyorlar ama, asıl kriz şirketin kendi özünde. — A. Gündüz
  6. (tıp)çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça

Çekimleme

Alt kavramlar

Atasözleri

Deyimler

Türetilmiş kavramlar

Çeviriler

Adıl

öz

  1. bizatihi, bizzat, kendi
    Bir od düştü yanar tatlı özüme. Dünya zindan görünüyor gözüme. — Karacaoğlan

Çeviriler

Kaynakça

Azerice

Diğer yazılışlar
Arap اۆز
Kiril өз
Latin öz

Köken

Eski Türkçe 𐰇𐰕(öz).

Söyleniş

  • Heceleme: öz

Adıl

öz

  1. kendi, öz, zat

Çağatayca

Söyleniş

  • Heceleme: öz
  1. akraba, cuher, , kalb

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe 𐰇𐰕(öz).

Söyleniş

  • Heceleme: öz

öz

  1. öz

Kaynakça

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarcası

Söyleniş

  • Heceleme: öz

Ön ad

öz

  1. asıl, esas

Şorca

Söyleniş

  • Heceleme: öz
  1. öz