أ

Ayrıca bakınız: ا, اً, ٱ, آ, إ, ا-

Asıl biçim	Başta	Ortada	Sonda
أ		ـأ

Arapça

(üstünlü): /ʔa/ :

(ötreli): أُ :

أ / ‍أ (ʾ)

Arap alfabesinin ilk harfi elifin üstünde taşınan أ‎ küçük hemze (ء‎) olup elif taşıyan direktir. Birleşik harfe أَلِف‎ (ʾelif, “elif”) denir ve hemze de gırtlaksıl patlamalı ünsüzdür (IPA^(anahtar): /ʔ/). (Ayrıca ا‎'ye bakınız.) Arkasından ب‎ (b) gelir.

Eski هَـ‎ (he-)'den, o da Ana Semitik dili *ha sözcüğünden. İbranice הֲ־‎ ile soydaştır.

أ (ʾa-) (أَ)

Evet ya da hayırla cevaplanabilecek bir sualin ön eki. أَلَا‎ (ʾa-lā, “değil mi”), أَلَيْسَ‎ (ʾa-laysa, “değil mi”) misâllerinde olduğu gibi çoğu zaman hayırla cevaplayacak sualler için kullanılır.
Bir seçim sorusu getiren ilk soru ön eki.
- M.S. 609–632, Kur'an, 21:109
  وَإِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ أَم بَعِيدٌ مَّا تُوعَدُونَ – Eğer yüz çevirirlerse de ki: «Size düpedüz açıkladım; tehdit olunduğunuz yakın ya da uzak olup olmadığını bilmem.»
Eşitliği gösterir kullanım:
- M.S. 609–632, Kur'an, 63:6
  سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَن يَغْفِرَ ٱللّٰهُ لَهُمْ – Eğer onlar için mağfiret dilesen de, dilemesen de onlar için birdir. Allah onları bağışlamayacaktır. Çünkü Allah, yoldan çıkmış bir toplumu yola iletmez.

هَلْ‎ (hel)'in hilâfına أَ‎ (ʾe), وَ‎ (ve), فَـ‎ (fe-) ve ثُمَّ‎ (s̱ümme)'den evvel gelir:
M.S. 609–632, Kur'an, 23:115
أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ – O halde sizi boş yere yarattığımızı ve Bize döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?