Arapça إِخَانَة (ʾiḫāne, “hakaret”).
اهانت (ihânet)
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | اهانت ihânet |
اهانتلر ihânetler |
| belirtme | اهانتی ihânedi |
اهانتلری ihânetleri |
| yönelme | اهانته ihânede |
اهانتلره ihânetlere |
| bulunma | اهانتده ihânette |
اهانتلرده ihânetlerde |
| ayrılma | اهانتدن ihânetten |
اهانتلردن ihânetlerden |
| tamlayan | اهانتڭ ihânedin |
اهانتلرڭ ihânetlerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | اهانتم ihânedim |
اهانتلرم ihânetlerim |
| 2. tekil (senin) | اهانتڭ ihânedin |
اهانتلرڭ ihânetlerin |
| 3. tekil (onun) | اهانتی ihânedi |
اهانتلری ihânetleri |
| 1. çoğul (bizim) | اهانتمز ihânedimiz |
اهانتلرمز ihânetlerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | اهانتڭز ihânediniz |
اهانتلرڭز ihânetleriniz |
| 3. çoğul (onların) | اهانتی ihânedi اهانتلری ihânetleri | |