حسنه (hasene)
tekil | çoğul | |
---|---|---|
yalın | حسنه hasene |
حسنهلر haseneler |
belirtme | حسنهیی haseneyi |
حسنهلری haseneleri |
yönelme | حسنهیه haseneye |
حسنهلره hasenelere |
bulunma | حسنهده hasenede |
حسنهلرده hasenelerde |
ayrılma | حسنهدن haseneden |
حسنهلردن hasenelerden |
tamlayan | حسنهنڭ hasenenin |
حسنهلرڭ hasenelerin |
iyelik | ||
tekil | çoğul | |
1. tekil (benim) | حسنهم hasenem |
حسنهلرم hasenelerim |
2. tekil (senin) | حسنهڭ hasenen |
حسنهلرڭ hasenelerin |
3. tekil (onun) | حسنهسی hasenesi |
حسنهلری haseneleri |
1. çoğul (bizim) | حسنهمز hasenemiz |
حسنهلرمز hasenelerimiz |
2. çoğul (sizin) | حسنهڭز haseneniz |
حسنهلرڭز haseneleriniz |
3. çoğul (onların) | حسنهسی hasenesi حسنهلری haseneleri |