دُون (dūn)
tekil | eril | dişil | ||
---|---|---|---|---|
basit tekil munsarıf | — | |||
belirsiz | belirli | belirsiz | belirli | |
ölçüsüz | دُون dūn |
الدُّون ed-dūn |
— | — |
yalın | دُونٌ dūnün |
الدُّونُ ed-dūnü |
— | — |
belirtme | دُونًا dūnen |
الدُّونَ ed-dūne |
— | — |
tamlayan | دُونٍ dūnin |
الدُّونِ ed-dūni |
— | — |
ikil | eril | dişil | ||
belirsiz | belirli | belirsiz | belirli | |
ölçüsüz | — | — | — | — |
yalın | — | — | — | — |
belirtme | — | — | — | — |
tamlayan | — | — | — | — |
çoğul | eril | dişil | ||
— | — | |||
belirsiz | belirli | belirsiz | belirli | |
ölçüsüz | — | — | — | — |
yalın | — | — | — | — |
belirtme | — | — | — | — |
tamlayan | — | — | — | — |
دون (alfabe çevirisi gerekiyor) (دُونُ)
دُونَ (dūne)
asıl biçim | دُونَ (dūne) | ||||
---|---|---|---|---|---|
kişi adılları- biçimler dâhil |
tekil | ikil | çoğul | ||
eril | dişil | genel | eril | dişil | |
birinci kişi | دُونِي (dūnī) | دُونَنَا (dūnenā) | |||
ikinci kişi | دُونَكَ (dūneke) | دُونَكِ (dūneki) | دُونَكُمَا (dūnekümā) | دُونَكُمْ (dūneküm) | دُونَكُنَّ (dūnekünne) |
üçüncü kişi | دُونَهُ (dūnehü) | دُونَهَا (dūnehā) | دُونَهُمَا (dūnehümā) | دُونَهُمْ (dūnehüm) | دُونَهُنَّ (dūnehünne) |
دَوَّنَ (devvene) II, geniş zaman يُدَوِّنُ (yüdevvinü)
mastar الْمَصْدَر |
tedvīn | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل |
müdevvin | |||||||||||
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول |
müdevven | |||||||||||
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
tekil الْمُفْرَد |
ikil الْمُثَنَّى |
çoğul الْجَمْع | ||||||||||
1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب | |||||
geçmiş zaman الْمَاضِي |
eril | devventü |
devvente |
دَوَّنَ devvene |
devventümā |
devvenā |
devvennā |
devventüm |
devvenū | |||
dişil | devventi |
devvenet |
devvenetā |
devventünne |
دَوَّنَّ devvenne | |||||||
geniş zaman الْمُضَارِع |
eril | ʾüdevvinü |
tüdevvinü |
yüdevvinü |
tüdevvināni |
yüdevvināni |
nüdevvinü |
tüdevvinūne |
yüdevvinūne | |||
dişil | tüdevvinīne |
tüdevvinü |
tüdevvināni |
tüdevvinne |
yüdevvinne | |||||||
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
eril | ʾüdevvine |
tüdevvine |
yüdevvine |
tüdevvinā |
yüdevvinā |
nüdevvine |
tüdevvinū |
yüdevvinū | |||
dişil | tüdevvinī |
tüdevvine |
tüdevvinā |
tüdevvinne |
yüdevvinne | |||||||
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
eril | ʾüdevvin |
tüdevvin |
yüdevvin |
tüdevvinā |
yüdevvinā |
nüdevvin |
tüdevvinū |
yüdevvinū | |||
dişil | tüdevvinī |
tüdevvin |
tüdevvinā |
tüdevvinne |
yüdevvinne | |||||||
emir الْأَمْر |
eril | دَوِّنْ devvin |
devvinā |
devvinū |
||||||||
dişil | devvinī |
دَوِّنَّ devvinne | ||||||||||
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
tekil الْمُفْرَد |
ikil الْمُثَنَّى |
çoğul الْجَمْع | ||||||||||
1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
2. kişi الْمُwخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب | |||||
geçmiş zaman الْمَاضِي |
eril | düvvintü |
düvvinte |
دُوِّنَ düvvine |
düvvintümā |
düvvinā |
düvvinnā |
düvvintüm |
düvvinū | |||
dişil | düvvinti |
düvvinet |
düvvinetā |
düvvintünne |
دُوِّنَّ düvvinne | |||||||
geniş zaman الْمُضَارِع |
eril | ʾüdevvenü |
tüdevvenü |
yüdevvenü |
tüdevvenāni |
yüdevvenāni |
nüdevvenü |
tüdevvenūne |
yüdevvenūne | |||
dişil | tüdevvenīne |
tüdevvenü |
tüdevvenāni |
tüdevvenne |
yüdevvenne | |||||||
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
eril | ʾüdevvene |
tüdevvene |
yüdevvene |
tüdevvenā |
yüdevvenā |
nüdevvene |
tüdevvenū |
yüdevvenū | |||
dişil | tüdevvenī |
tüdevvene |
tüdevvenā |
tüdevvenne |
yüdevvenne | |||||||
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
eril | ʾüdevven |
tüdevven |
yüdevven |
tüdevvenā |
yüdevvenā |
nüdevven |
tüdevvenū |
yüdevvenū | |||
dişil | tüdevvenī |
tüdevven |
tüdevvenā |
tüdevvenne |
yüdevvenne |
دون (dûn)
tekil | çoğul | |
---|---|---|
yalın | دون dûn |
دونلر dûnlar |
belirtme | دونی dûnu |
دونلری dûnları |
yönelme | دونه dûna |
دونلره dûnlara |
bulunma | دونده dûnda |
دونلرده dûnlarda |
ayrılma | دوندن dûndan |
دونلردن dûnlardan |
tamlayan | دونڭ dûnun |
دونلرڭ dûnların |
iyelik | ||
tekil | çoğul | |
1. tekil (benim) | دونم dûnum |
دونلرم dûnlarım |
2. tekil (senin) | دونڭ dûnun |
دونلرڭ dûnların |
3. tekil (onun) | دونی dûnu |
دونلری dûnları |
1. çoğul (bizim) | دونمز dûnumuz |
دونلرمز dûnlarımız |
2. çoğul (sizin) | دونڭز dûnunuz |
دونلرڭز dûnlarınız |
3. çoğul (onların) | دونی dûnu دونلری dûnları |