Arapça شُبْهَة (şübhe), شَبِهَ (şebihe, “benzemek”) eyleminin mastarı, ش ب ه (ş b h) kökünden türemiştir.
شبهه (şübhe)
tekil | çoğul | |
---|---|---|
yalın | شبهه şübhe |
شبههلر şübheler |
belirtme | شبههیی şübheyi |
شبههلری şübheleri |
yönelme | شبههیه şübheye |
شبههلره şübhelere |
bulunma | شبههده şübhede |
شبههلرده şübhelerde |
ayrılma | شبههدن şübheden |
شبههلردن şübhelerden |
tamlayan | شبههنڭ şübhenin |
شبههلرڭ şübhelerin |
iyelik | ||
tekil | çoğul | |
1. tekil (benim) | شبههم şübhem |
شبههلرم şübhelerim |
2. tekil (senin) | شبههڭ şübhen |
شبههلرڭ şübhelerin |
3. tekil (onun) | شبههسی şübhesi |
شبههلری şübheleri |
1. çoğul (bizim) | شبههمز şübhemiz |
شبههلرمز şübhelerimiz |
2. çoğul (sizin) | شبههڭز şübheniz |
شبههلرڭز şübheleriniz |
3. çoğul (onların) | شبههسی şübhesi شبههلری şübheleri |