Eski Anadolu Türkçesi قلاق (qulaq, “kulak”) sözcüğünden devralındı, Ana Türkçe *kulkak (“ear”) sözcüğünden devralındı.
قولاق (kulak)
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | قولاق kulak |
قولاقلر kulaklar |
| belirtme | قولاغی kulağı |
قولاقلری kulakları |
| yönelme | قولاغه kulağa |
قولاقلره kulaklara |
| bulunma | قولاقده kulakta |
قولاقلرده kulaklarda |
| ayrılma | قولاقدن kulaktan |
قولاقلردن kulaklardan |
| tamlayan | قولاغڭ kulağın |
قولاقلرڭ kulakların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | قولاغم kulağım |
قولاقلرم kulaklarım |
| 2. tekil (senin) | قولاغڭ kulağın |
قولاقلرڭ kulakların |
| 3. tekil (onun) | قولاغی kulağı |
قولاقلری kulakları |
| 1. çoğul (bizim) | قولاغمز kulağımız |
قولاقلرمز kulaklarımız |
| 2. çoğul (sizin) | قولاغڭز kulağınız |
قولاقلرڭز kulaklarınız |
| 3. çoğul (onların) | قولاغی kulağı قولاقلری kulakları | |