س د س (s-d-s) kökünden.
مُسَدَّس (müseddes) e (çoğul مُسَدَّسَات (müseddesāt))
| tekil | basit tekil munsarıf | ||
|---|---|---|---|
| belirsiz | belirli | kurgu | |
| ölçüsüz | مُسَدَّس müseddes |
الْمُسَدَّس el-müseddes |
مُسَدَّس müseddes |
| yalın | مُسَدَّسٌ müseddesün |
الْمُسَدَّسُ el-müseddesü |
مُسَدَّسُ müseddesü |
| belirtme | مُسَدَّسًا müseddesen |
الْمُسَدَّسَ el-müseddese |
مُسَدَّسَ müseddese |
| tamlayan | مُسَدَّسٍ müseddesin |
الْمُسَدَّسِ el-müseddesi |
مُسَدَّسِ müseddesi |
| ikil | belirsiz | belirli | kurgu |
| ölçüsüz | مُسَدَّسَيْن müseddeseyn |
الْمُسَدَّسَيْن el-müseddeseyn |
مُسَدَّسَيْ müseddesey |
| yalın | مُسَدَّسَانِ müseddesāni |
الْمُسَدَّسَانِ el-müseddesāni |
مُسَدَّسَا müseddesā |
| belirtme | مُسَدَّسَيْنِ müseddeseyni |
الْمُسَدَّسَيْنِ el-müseddeseyni |
مُسَدَّسَيْ müseddesey |
| tamlayan | مُسَدَّسَيْنِ müseddeseyni |
الْمُسَدَّسَيْنِ el-müseddeseyni |
مُسَدَّسَيْ müseddesey |
| çoğul | sahih dişil çoğul | ||
| belirsiz | belirli | kurgu | |
| ölçüsüz | مُسَدَّسَات müseddesāt |
الْمُسَدَّسَات el-müseddesāt |
مُسَدَّسَات müseddesāt |
| yalın | مُسَدَّسَاتٌ müseddesātün |
الْمُسَدَّسَاتُ el-müseddesātü |
مُسَدَّسَاتُ müseddesātü |
| belirtme | مُسَدَّسَاتٍ müseddesātin |
الْمُسَدَّسَاتِ el-müseddesāti |
مُسَدَّسَاتِ müseddesāti |
| tamlayan | مُسَدَّسَاتٍ müseddesātin |
الْمُسَدَّسَاتِ el-müseddesāti |
مُسَدَّسَاتِ müseddesāti |
Arapça مُسَدَّس (müseddes) sözcüğünden.
مسدس (müseddes)
مسدس (müseddes)