Ayrıca bakınız: ہم |
هُمْ (hüm) e ç
Yüksek Arapça kişi adılları | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Adet | 1. kişi | 2. kişi | 3. kişi | |||
eril | dişil | eril | dişil | |||
Tekil | أَنَا (ʾenā) | أَنْتَ (ʾente) | أَنْتِ (ʾenti) | هُوَ (hüve) | هِيَ (hiye) | |
İkil | — | أَنْتُمَا (ʾentümā) | هُمَا (hümā) | |||
Çoğul | نَحْنُ (naḥnü) | أَنْتُمْ (ʾentüm) | أَنْتُنَّ (ʾentünne) | هُمْ (hüm) | هُنَّ (hünne) |
ـهُمْ (-hum veya -him) (e-ç)
هَمَّ (hemme) I, geniş zaman يَهُمُّ (yehümmü)
mastarlar الْمَصَادِر |
هَمّ veya مَهَمَّة hemm veya mehemme | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل |
hāmm | |||||||||||
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول |
mehmūm | |||||||||||
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
tekil الْمُفْرَد |
ikil الْمُثَنَّى |
çoğul الْجَمْع | ||||||||||
1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب | |||||
geçmiş zaman الْمَاضِي |
eril | hememtü |
hememte |
هَمَّ hemme |
hememtümā |
hemmā |
hememnā |
hememtüm |
hemmū | |||
dişil | hememti |
hemmet |
hemmetā |
hememtünne |
hememne | |||||||
geniş zaman الْمُضَارِع |
eril | ʾehümmü |
tehümmü |
yehümmü |
tehümmāni |
yehümmāni |
nehümmü |
tehümmūne |
yehümmūne | |||
dişil | tehümmīne |
tehümmü |
tehümmāni |
tehmümne |
yehmümne | |||||||
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
eril | ʾehümme |
tehümme |
yehümme |
tehümmā |
yehümmā |
nehümme |
tehümmū |
yehümmū | |||
dişil | tehümmī |
tehümme |
tehümmā |
tehmümne |
yehmümne | |||||||
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
eril | ʾehümme veya ʾehümmi veya ʾehmüm |
tehümme veya tehümmi veya tehmüm |
yehümme veya yehümmi veya yehmüm |
tehümmā |
yehümmā |
nehümme veya nehümmi veya nehmüm |
tehümmū |
yehümmū | |||
dişil | tehümmī |
tehümme veya tehümmi veya tehmüm |
tehümmā |
tehmümne |
yehmümne | |||||||
emir الْأَمْر |
eril | hümme veya hümmi veya uhmüm |
hümmā |
hümmū |
||||||||
dişil | hümmī |
uhmümne | ||||||||||
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
tekil الْمُفْرَد |
ikil الْمُثَنَّى |
çoğul الْجَمْع | ||||||||||
1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
2. kişi الْمُwخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب | |||||
geçmiş zaman الْمَاضِي |
eril | hümimtü |
hümimte |
هُمَّ hümme |
hümimtümā |
hümmā |
hümimnā |
hümimtüm |
hümmū | |||
dişil | hümimti |
hümmet |
hümmetā |
hümimtünne |
hümimne | |||||||
geniş zaman الْمُضَارِع |
eril | ʾühemmü |
tühemmü |
yühemmü |
tühemmāni |
yühemmāni |
nühemmü |
tühemmūne |
yühemmūne | |||
dişil | tühemmīne |
tühemmü |
tühemmāni |
tühmemne |
yühmemne | |||||||
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
eril | ʾühemme |
tühemme |
yühemme |
tühemmā |
yühemmā |
nühemme |
tühemmū |
yühemmū | |||
dişil | tühemmī |
tühemme |
tühemmā |
tühmemne |
yühmemne | |||||||
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
eril | ʾühemme veya ʾühemmi veya ʾühmem |
tühemme veya tühemmi veya tühmem |
yühemme veya yühemmi veya yühmem |
tühemmā |
yühemmā |
nühemme veya nühemmi veya nühmem |
tühemmū |
yühemmū | |||
dişil | tühemmī |
tühemme veya tühemmi veya tühmem |
tühemmā |
tühmemne |
yühmemne |
هَمّ (hemm) e (çoğul هُمُوم (hümūm))
tekil | basit tekil munsarıf | ||
---|---|---|---|
belirsiz | belirli | kurgu | |
ölçüsüz | هَمّ hemm |
الْهَمّ el-hemm |
هَمّ hemm |
yalın | هَمٌّ hemmün |
الْهَمُّ el-hemmü |
هَمُّ hemmü |
belirtme | هَمًّا hemmen |
الْهَمَّ el-hemme |
هَمَّ hemme |
tamlayan | هَمٍّ hemmin |
الْهَمِّ el-hemmi |
هَمِّ hemmi |
ikil | belirsiz | belirli | kurgu |
ölçüsüz | هَمَّيْن hemmeyn |
الْهَمَّيْن el-hemmeyn |
هَمَّيْ hemmey |
yalın | هَمَّانِ hemmāni |
الْهَمَّانِ el-hemmāni |
هَمَّا hemmā |
belirtme | هَمَّيْنِ hemmeyni |
الْهَمَّيْنِ el-hemmeyni |
هَمَّيْ hemmey |
tamlayan | هَمَّيْنِ hemmeyni |
الْهَمَّيْنِ el-hemmeyni |
هَمَّيْ hemmey |
çoğul | basit cem'-i mükesser munsarıf | ||
belirsiz | belirli | kurgu | |
ölçüsüz | هُمُوم hümūm |
الْهُمُوم el-hümūm |
هُمُوم hümūm |
yalın | هُمُومٌ hümūmün |
الْهُمُومُ el-hümūmü |
هُمُومُ hümūmü |
belirtme | هُمُومًا hümūmen |
الْهُمُومَ el-hümūme |
هُمُومَ hümūme |
tamlayan | هُمُومٍ hümūmin |
الْهُمُومِ el-hümūmi |
هُمُومِ hümūmi |
هِمّ (himm) (dişil هِمَّة (هَمَائِم), eril çoğulu أَهْمَام (ʾehmām), dişil çoğulu هَمَائِم (hemāʾim) veya هِمَّات (himmāt))
tekil | eril | dişil | ||
---|---|---|---|---|
basit tekil munsarıf | ـَة (-a)'da tekil munsarıf | |||
belirsiz | belirli | belirsiz | belirli | |
ölçüsüz | هِمّ himm |
الْهِمّ el-himm |
هِمَّة himme |
الْهِمَّة el-himme |
yalın | هِمٌّ himmün |
الْهِمُّ el-himmü |
هِمَّةٌ himmetün |
الْهِمَّةُ el-himmetü |
belirtme | هِمًّا himmen |
الْهِمَّ el-himme |
هِمَّةً himmeten |
الْهِمَّةَ el-himmete |
tamlayan | هِمٍّ himmin |
الْهِمِّ el-himmi |
هِمَّةٍ himmetin |
الْهِمَّةِ el-himmeti |
ikil | eril | dişil | ||
belirsiz | belirli | belirsiz | belirli | |
ölçüsüz | هِمَّيْن himmeyn |
الْهِمَّيْن el-himmeyn |
هِمَّتَيْن himmeteyn |
الْهِمَّتَيْن el-himmeteyn |
yalın | هِمَّانِ himmāni |
الْهِمَّانِ el-himmāni |
هِمَّتَانِ himmetāni |
الْهِمَّتَانِ el-himmetāni |
belirtme | هِمَّيْنِ himmeyni |
الْهِمَّيْنِ el-himmeyni |
هِمَّتَيْنِ himmeteyni |
الْهِمَّتَيْنِ el-himmeteyni |
tamlayan | هِمَّيْنِ himmeyni |
الْهِمَّيْنِ el-himmeyni |
هِمَّتَيْنِ himmeteyni |
الْهِمَّتَيْنِ el-himmeteyni |
çoğul | eril | dişil | ||
basit cem'-i mükesser munsarıf | basit cem'-i mükesser gayrimunsarıf; sahih dişil çoğul | |||
belirsiz | belirli | belirsiz | belirli | |
ölçüsüz | أَهْمَام ʾehmām |
الْأَهْمَام el-ʾehmām |
هَمَائِم; هِمَّات hemāʾim; himmāt |
الْهَمَائِم; الْهِمَّات el-hemāʾim; el-himmāt |
yalın | أَهْمَامٌ ʾehmāmün |
الْأَهْمَامُ el-ʾehmāmü |
هَمَائِمُ; هِمَّاتٌ hemāʾimü; himmātün |
الْهَمَائِمُ; الْهِمَّاتُ el-hemāʾimü; el-himmātü |
belirtme | أَهْمَامًا ʾehmāmen |
الْأَهْمَامَ el-ʾehmāme |
هَمَائِمَ; هِمَّاتٍ hemāʾime; himmātin |
الْهَمَائِمَ; الْهِمَّاتِ el-hemāʾime; el-himmāti |
tamlayan | أَهْمَامٍ ʾehmāmin |
الْأَهْمَامِ el-ʾehmāmi |
هَمَائِمَ; هِمَّاتٍ hemāʾime; himmātin |
الْهَمَائِمِ; الْهِمَّاتِ el-hemāʾimi; el-himmāti |
هِمّ (himm) e (çoğul أَهْمَام (ʾehmām), dişil هِمَّة (himme))