وعد

و ع د‎ (v-ʿ-d)

• IPA^(anahtar): /wa.ʕa.da/

وَعَدَ (vaʿade) I, geniş zaman يَعِدُ‎‎ (yaʿidü)

1. (iki geçişli) söz vermek (çift geçişli olarak yorumlandı veya birisi بِ‎ (bi) birşey)

   هَلْ تَعِدُنِي بِذٰلِكَ؟ — Bana buna söz verecek misin (bana söz veriyor musun)?

وَعَدَ (vaʿade) I, geniş zaman يَعِدُ‎‎ (yaʿidü)

1. (iki geçişli) birşey ile tehdit etmek
   • M.S. 609–632, Kur'an, 36:63
     هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ – Bu, size vaad edilen cehennemdir.

• مَوْءُدَة‎ (mevʾüde)

• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.
• Hans Wehr (1976), “وعد”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8
• Lane (1863). Arabic-English Lexicon.

• IPA^(anahtar): /waʕd/

وَعْد (vaʿd) e (çoğul وُعُود‎ (vuʿūd))

1. وَعَدَ‎ (vaʿade) fiilinin mastarı (şekil I)
2. herhangi bir şey için söz verilmek veya tehdit edilmek
3. söz
4. tehdit

• Osmanlı Türkçesi: وعد‎

• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.
• Hans Wehr (1976), “وعد”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

Arapça وَعْد‎ (vaʿd).

• IPA^(anahtar): /ˈvaˤd/

وعد (va'd)

1. vaat