あれ

Daha eski kare → are dönüşümünden. あ (a, “that, yon”) + れ (re, işaret adılından ad yapan son ek).

• (Tokyo) あれ (Heiban – )^[1]
• IPA^(anahtar):

あれ (are)

1. uzağı gösteren işaret adılı: o
2. (aşağılayıcı) üçüncü kişi kişi adılı: o, o kişi
3. bilinen kişi; diyalogda karşı tarafında bahsetmeden anladığı kişi
4. (') ikinci kişi adılı: sen

• (Tokyo) あれ (Heiban – )
• (Tokyo) あ​れ (Atamadaka – )
• IPA^(anahtar):

あれ (are)

1. ha? (kendi kendine konuşurken şaşırma veya kafa karışıklığı ifadesi)

• あら (ara)
• あらまあ (aramā)
• あらら (arara)
• あれれ (arere)
• え (e)

あ (a, “ben, bana”) sözcüğünün uzun hali. あ (a) + れ (re, adlaştıran son ek)

Heian döneminde kullanımı azaldı^[1] ve yerine われ (ware) kullanılmaya başlandı.

• (Tokyo) あれ (Heiban – )
• IPA^(anahtar):

あれ (are)

1. (belgisiz adıllar) şu, şurası

• Satake, Akihiro, Hideo Yamada; Rikio Kudō; Masao Ōtani; Yoshiyuki Yamazaki (ms. 759). Shin Nihon Koten Bungaku Taikei 1: Man’yōshū 1 (Japonca). Tōkyō: Iwanami Shoten..
• Satake, Akihiro, Hideo Yamada; Rikio Kudō; Masao Ōtani; Yoshiyuki Yamazaki (ms. 759). Shin Nihon Koten Bungaku Taikei 3: Man’yōshū 3 (Japonca). Tōkyō: Iwanami Shoten..
• Satake, Akihiro, Hideo Yamada; Rikio Kudō; Masao Ōtani; Yoshiyuki Yamazaki (ms. 759). Shin Nihon Koten Bungaku Taikei 4: Man’yōshū 4 (Japonca). Tōkyō: Iwanami Shoten..
• Yamagishi, Tokuhei (1963). Koten Bungaku Taikei 14: Genji Monogatari 5 (Japonca). Tōkyō: Iwanami Shoten.