ece sözcüğünden, Ana Türkçe *eče (“kraliçe”) sözcüğünden.
Ece (belirtme hâli Ece'yi)
tekil | çoğul | ||
---|---|---|---|
yalın | Ece | — | |
belirtme | Ece'yi | — | |
yönelme | Ece'ye | — | |
bulunma | Ece'de | — | |
ayrılma | Ece'den | — | |
tamlayan | Ece'nin | — | |
iyelik | |||
tekil | çoğul | ||
1. tekil | yalın | Ece'm | — |
belirtme | Ece'mi | — | |
yönelme | Ece'me | — | |
bulunma | Ece'mde | — | |
ayrılma | Ece'mden | — | |
tamlayan | Ece'min | — | |
2. tekil | yalın | Ece'n | — |
belirtme | Ece'ni | — | |
yönelme | Ece'ne | — | |
bulunma | Ece'nde | — | |
ayrılma | Ece'nden | — | |
tamlayan | Ece'nin | — | |
3. tekil | yalın | Ece'si | — |
belirtme | Ece'sini | — | |
yönelme | Ece'sine | — | |
bulunma | Ece'sinde | — | |
ayrılma | Ece'sinden | — | |
tamlayan | Ece'sinin | — | |
1. çoğul | yalın | Ece'miz | — |
belirtme | Ece'mizi | — | |
yönelme | Ece'mize | — | |
bulunma | Ece'mizde | — | |
ayrılma | Ece'mizden | — | |
tamlayan | Ece'mizin | — | |
2. çoğul | yalın | Ece'niz | — |
belirtme | Ece'nizi | — | |
yönelme | Ece'nize | — | |
bulunma | Ece'nizde | — | |
ayrılma | Ece'nizden | — | |
tamlayan | Ece'nizin | — | |
3. çoğul | yalın | Ece'si | — |
belirtme | Ece'sini | — | |
yönelme | Ece'sine | — | |
bulunma | Ece'sinde | — | |
ayrılma | Ece'sinden | — | |
tamlayan | Ece'sinin | — |