Osmanlı Türkçesi مروه (Merve), Arapça مَرْوَة (marve, “çakıl taşı”).
Merve (belirtme hâli Merve'yi)
tekil | çoğul | ||
---|---|---|---|
yalın | Merve | — | |
belirtme | Merve'yi | — | |
yönelme | Merve'ye | — | |
bulunma | Merve'de | — | |
ayrılma | Merve'den | — | |
tamlayan | Merve'nin | — | |
iyelik | |||
tekil | çoğul | ||
1. tekil | yalın | Merve'm | — |
belirtme | Merve'mi | — | |
yönelme | Merve'me | — | |
bulunma | Merve'mde | — | |
ayrılma | Merve'mden | — | |
tamlayan | Merve'min | — | |
2. tekil | yalın | Merve'n | — |
belirtme | Merve'ni | — | |
yönelme | Merve'ne | — | |
bulunma | Merve'nde | — | |
ayrılma | Merve'nden | — | |
tamlayan | Merve'nin | — | |
3. tekil | yalın | Merve'si | — |
belirtme | Merve'sini | — | |
yönelme | Merve'sine | — | |
bulunma | Merve'sinde | — | |
ayrılma | Merve'sinden | — | |
tamlayan | Merve'sinin | — | |
1. çoğul | yalın | Merve'miz | — |
belirtme | Merve'mizi | — | |
yönelme | Merve'mize | — | |
bulunma | Merve'mizde | — | |
ayrılma | Merve'mizden | — | |
tamlayan | Merve'mizin | — | |
2. çoğul | yalın | Merve'niz | — |
belirtme | Merve'nizi | — | |
yönelme | Merve'nize | — | |
bulunma | Merve'nizde | — | |
ayrılma | Merve'nizden | — | |
tamlayan | Merve'nizin | — | |
3. çoğul | yalın | Merve'si — | |
belirtme | Merve'sini — | ||
yönelme | Merve'sine — | ||
bulunma | Merve'sinde — | ||
ayrılma | Merve'sinden — | ||
tamlayan | Merve'sinin — |