Osmanlı Türkçesi ناصر sözcüğünden devralındı, o da Arapça نَاصِر (nāṣir) sözcüğünden alıntıdır.
Nasır (belirtme hâli Nasır'ı)
tekil | çoğul | ||
---|---|---|---|
yalın | Nasır | — | |
belirtme | Nasır'ı | — | |
yönelme | Nasır'a | — | |
bulunma | Nasır'da | — | |
ayrılma | Nasır'dan | — | |
tamlayan | Nasır'ın | — | |
iyelik | |||
tekil | çoğul | ||
1. tekil | yalın | Nasır'ım | — |
belirtme | Nasır'ımı | — | |
yönelme | Nasır'ıma | — | |
bulunma | Nasır'ımda | — | |
ayrılma | Nasır'ımdan | — | |
tamlayan | Nasır'ımın | — | |
2. tekil | yalın | Nasır'ın | — |
belirtme | Nasır'ını | — | |
yönelme | Nasır'ına | — | |
bulunma | Nasır'ında | — | |
ayrılma | Nasır'ından | — | |
tamlayan | Nasır'ının | — | |
3. tekil | yalın | Nasır'ı | — |
belirtme | Nasır'ını | — | |
yönelme | Nasır'ına | — | |
bulunma | Nasır'ında | — | |
ayrılma | Nasır'ından | — | |
tamlayan | Nasır'ının | — | |
1. çoğul | yalın | Nasır'ımız | — |
belirtme | Nasır'ımızı | — | |
yönelme | Nasır'ımıza | — | |
bulunma | Nasır'ımızda | — | |
ayrılma | Nasır'ımızdan | — | |
tamlayan | Nasır'ımızın | — | |
2. çoğul | yalın | Nasır'ınız | — |
belirtme | Nasır'ınızı | — | |
yönelme | Nasır'ınıza | — | |
bulunma | Nasır'ınızda | — | |
ayrılma | Nasır'ınızdan | — | |
tamlayan | Nasır'ınızın | — | |
3. çoğul | yalın | Nasır'ı | — |
belirtme | Nasır'ını | — | |
yönelme | Nasır'ına | — | |
bulunma | Nasır'ında | — | |
ayrılma | Nasır'ından | — | |
tamlayan | Nasır'ının | — |