ak
Türkçe
Söyleyiş
Köken
Osmanlı Türkçesi آق sözcüğünden devralındı
Ad
ak (belirtme hâli ağı, çoğulu aklar)
Deyimler
ak ağa, ak akçe, ak alem, ak altın, ak aş, ak balık, ak başlı akbaba, ak başlı kartal, ak başlı kiraz kuşu, ak çaylak, ak demir, ak dut, ak gençlik, ak gerdanlı kanarya ak gözlü, ak gözlü kerkenez, ak gözlü ötleğen, ak kan, ak kan bezi yangısı, ak karınlı ebabil, ak karınlı kanarya, ak kaşıkçı, ak kaşlı kiraz kuşu, ak kavak, ak kefal, ak kuyruklu çaylak, ak kuyruklu kartal, ak kuyruklu kız kuşu, ak kuyruklu tropik kuşu, ak kuyruksallayan, ak leylek, ak mukallit, ak pak, ak pas, ak pelikan, ak sakaldan yok sakala gelmek, ak sant ağacı, ak sırtlı ağaçkakan, ak sırtlı akbaba, ak sırtlı kuyruk kakan, ak turna, ak yanaklı kaz, ak yaprak, ak yel, alnı açık yüzü ak olmak, saçına ak düşmek, yüzü ak çıkmak
Çeviriler
|
Ön ad
ak
- (renkler) ak, beyaz renkte olan, aklı
- (mecaz) temiz
- Alnı açık, yüzü ak.
- sıkıntısız, rahat
- Ak günler göresin.
- dürüst
- Adalet ve Kalkınma Partisi ideolojisine esaslanan, onları ifade eden ve hayata geçiren; Adalet ve Kalkınma Partisi taraftarı
- Ak gençlik, Ak trol, vb.
Çeviriler
|
Atasözleri
- Ak akçe kara gün içindir
- Ak curun akmazsa kara curun kol gibi
- Ak göt geçit başında belli olur
- Ak gün ağartır, kara gün karartır
- Ak koyun ak bacağından, kara koyun kara bacağından asılır
- Ak koyun kara koyun geçit başında belli olur
- Ak koyunu gören, içi dolu yağ sanır
Atakapaca
Ad
ak
Gagavuzca
Köken
Osmanlı Türkçesi آق sözcüğünden
Ad
ak
- (renkler) ak
Ön ad
ak
- (renkler) ak
Kırgızca
Ad
ak
- (renkler) ak
Ön ad
ak
- (renkler) ak
Türkmence
Ad
ak
- (renkler) ak, beyaz
Ön ad
ak
- (renkler) ak, beyaz
Kaynakça
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki