asker

Osmanlı Türkçesi عسكر‎, Arapça عَسْكَر‎ (ʿaskar).

• IPA^(anahtar): /as.ˈcer/
• Heceleme: as‧ker

asker (belirtme hâli askeri, çoğulu askerler)

1. (askeriye, meslekler) orduda görev yapan erden generale kadar herkes

   Adına ve şimdi gördüğüm şahsiyetine zaten hayran olduğum büyük askerin bu alakası beni heyecana düşürmüştü. — İ. A. Gövsa

2. askerlik görevi veya ödevi

   Askerden dönmek daha uzak bir hayâldi.

3. er

   Dışarıda kolları kırmızı beyaz işaretli askerlerin taşıdığı boş sedyeler süratle uzaklaşıyor. — N. Hikmet

Tarihçi Ahmed Cevdet Paşa'nın hatıratına göre Bosna Valisi iken asker kıyafetlerinin yeşil olmasından dolayı halk ve genç kızlar arasında Yeşillim aman şarkısı revaç bulmuştur.

• muharip, savaşçı

• denizci, havacı, jandarma, karacı
• atlı (süvari), tankçı, topçu
• er, onbaşı, çavuş
• astsubay, subay
• general
• Mehmetçik, paralı asker

asker (karşılaştırma daha asker, üstünlük en asker)

1. topluluk düzenine saygısı olan, disiplinli

   Asker adam.

2. yurdunu iyi koruyan, kahraman özelliği taşıyan

   Asker millet.

• askerî

• Türk Dil Kurumuna göre "asker" maddesi

• Vikipedi'de asker

Arapça عَسْكَر‎ (ʿaskar).

• Heceleme: as‧ker

asker

1. (askeriye) asker

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki