eşek

Merhaba, buraya eşek kelimesinin anlamını aramaya geldiniz. DICTIOUS'da eşek kelimesinin tüm sözlük anlamlarını bulmakla kalmayacak, aynı zamanda etimolojisini, özelliklerini ve eşek kelimesinin tekil ve çoğul olarak nasıl söylendiğini de öğreneceksiniz. eşek kelimesi hakkında bilmeniz gereken her şey burada. eşek kelimesinin tanımı, konuşurken veya metinlerinizi yazarken daha kesin ve doğru olmanıza yardımcı olacaktır. XXX'in ve diğer kelimelerin tanımını bilmek, kelime dağarcığınızı zenginleştirir ve size daha fazla ve daha iyi dilsel kaynaklar sağlar.

Türkçe

Söyleniş

IPA:
Heceleme: e·şek, Çoğul: e·şek·ler

Köken

Eski Türkçe eşek sözcüğünün kökeni tartışmalıdır. Türk dillerinde eski çağlardan beri kullanılır (eşgek). Orta Türkçede "eşgek ya da "eşyek" olarak görülür. Eski Kıpçakçada eşek olarak geçer. Bazı araştırmacılara göre Ermenice ēş (eşek) sözcüğünden alınmıştır. Ancak, birçok araştırmacı Türkçe eşek sözcüğünün gerek Ermenice ēş gerekse Sümerce ansǔ (anşu=eşek) sözcüğüyle birleştirilemeyeceği görüşündedir. Daha yaygın ve daha çok kabul gören görüşe göre, Türkçe "eşek" sözcüğü ile Halaçça äşgä (<äşgäk) ve Moğolca elçǰigen (elçigen) sözcüğü arasında ilişki vardır. Sözcüğün ya da (yoldaş + (g)ek küçültme eki) kökünden türediği öne sürülmektedir. Hint-Avrupa dillerindeki sözcükler (Rusça işak, Farsça aşak, eşek) Türkçeden alınmıştır.

eşek (belirtme hâli eşeği, çoğulu eşekler)

Eşek
Vikipedi
Vikipedi
eşek hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. (atgiller) atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan, uzun kulaklı
    Arkadaşını böyle dar vakit eşeğin üstünde görünce koştu. - F. Baykurt
  2. (mecaz) kaba, yeteneksiz, inatçı kişi
  3. (halk ağzı) odun kesmek için kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa
  4. (halk ağzı) duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan dört ayaklı sehpa

Çekimleme

Bilimsel adı

Karşıt anlamlılar

Üst kavramlar

Yan kavramlar

Alt kavramlar

Sözcük birliktelikleri

Türetilmiş kavramlar

Benzer sözcükler

Deyimler

Çeviriler

Kaynakça

Atasözleri

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe äshäk

eşek

  1. (atgiller) eşek, merkep

Kırgızca

eşek

  1. (atgiller) eşek, merkep

Türkmence

eşek

  1. (atgiller) eşek, merkep

Kaynakça

  • Eren, Hasan (1999). Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü. Ankara: Kendi Yayını. ISBN 975-94 577-0-9.
  • Nişanyan Sözlük'te: eşek maddesi
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki