gem

Ayrıca bakınız: GEM, Gem, gém, gêm

gem

2. (ISO 639) Proto-Cermence için ISO 639-2 standardında tespit edilen uluslararası dil kodu.

Yunanca

• IPA^(anahtar): /ˈɡem/
• Heceleme: gem

gem (belirtme hâli gemi, çoğulu gemler)

1. (aletler) atı yönlendirmek için ağzına takılan demir araç

   Kadın dizginleri çekmek istedi fakat hırçın hayvan sert bir boyun hareketi ile gemini kurtardı. — H. Taner

• Gem almayan atın ölümü yakındır
• Köpeğe gem vurma, kendisini at sanır

• ağzına gem vurmak, gemi azıya almak

• gem almamak

• Türk Dil Kurumuna göre "gem" maddesi

Orta İngilizce gemme sözcüğünden, gimme, yimme, ȝimme, o da Eski İngilizce ġimm sözcüğünden, o da Ana Batı Cermence *gimmu (“mücevher”) sözcüğünden ve Eski Fransızca gemme (“mücevher”) sözcüğünden nakledildi, her ikisi Latince gemma (“mücevher”) sözcüğünden nakledildi.

• IPA^(anahtar): /d͡ʒɛm/
  • (pin-pen ağzı) IPA^(anahtar): /d͡ʒɪm/

• ses (ABD)

  (dosya)

• Kafiyeler: -ɛm

gem (sayılabilen ve sayılamayan, çoğulu gems)

1. kıymetli taş
2. mücevher
3. (mecaz) Çokça kıymet verilen şahıs ya da şey.

   She's an absolute gem. — O tam bir mücevher.

   a gem of wit — bir zekâ mücevheri

4. (eskimiş) yaprak tomurcuğu

• (kıymetli taş): gemstone, jewel, precious stone

• İngilizce Vikipedi'de gem

gem

1. ataş, tutturgaç

gem n

1. (doğa bilimi, coğrafya) doğa, yaban