konuşmak

Ayrıca bakınız: danışmak

IPA^(anahtar): konuʃˈmac

Heceleme: ko‧nuş‧mak

konuşma + -k

konuşmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi konuşur)

1. (ses bilgisi) bir dilin kelimeleriyle düşüncesini sözlü olarak anlatmak

   Çocuk daha konuşamıyor.

2. belli bir konudan söz etmek

   Mehmet yedi yaşındayken anasıyla konuştuklarından fazla bir şey konuşmazdı. - Hâlide Edip Adıvar

3. bir konuda karşılıklı söz etmek, sohbet etmek

   İşten sonra Nuruosmaniye'deki İkbal Kahvesi'nde arkadaşlarla şiir ve edebiyat konuşuyoruz. - Falih Rıfkı Atay

4. konuşma yapmak, nutuk çekmek, söylev vermek
5. konuşma dili olarak kullanmak

   Türkçeyi çok iyi konuşuyor.

6. düşüncesini herhangi bir vasıtayla anlatmak

   Dilsizler el işaretleriyle konuşur.

7. ilişki kurmak veya ilişkiyi sürdürmek

   Üst kattakilerle konuşuyoruz.

8. flört etmek
9. dargın bulunmamak
10. hayvan, oyuncak v.s. konuşmaya benzeyen birtakım sesler çıkarmak
11. gizli bir şeyi açığa vurmak, ele vermek
12. becermek, mütehassıs gibi yapabilmek

    Fokstrotta uzun boylu konuşamam. - Mahmut Yesari

13. (mecaz) geçerli olmak, etkin olmak

    Yasaların yerine yumruklar konuştu.

14. şık ve zarif görünmek

    Gömleğin konuşuyor.

• (ses bilgisi (eskimiş)): kelâm etmek

açık konuşmak, bülbül gibi konuşmak, dereden tepeden konuşmak, elini vicdanına koyarak konuşmak, makineli tüfek gibi konuşmak, mevsimli, mevsimsiz konuşmak, saçma sapan konuşmak

retorik

konuşabilmek, konuşturmak, konuşulmak, konuşuvermek

• Türk Dil Kurumuna göre "konuşmak" maddesi