manda

Ayrıca bakınız: Manda

Türkçe

Köken

Fransızca mandat sözcüğünden

Söyleniş

• Heceleme: man‧da

Ad

manda (belirtme hâli mandayı, çoğulu mandalar)

Asya mandası hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (boynuzlugiller, evcil hayvanlar) uzun seyrek kıllı derisinin rengi siyaha yakın, uzun boynuzlu, geviş getiren bir hayvan

   Manda yuva yapmış söğüt dalına. Yavrusunu sinek kapmış gördün mü? - Halk türküsü, Tosya

2. (politika) belirli bir bölgenin devlet ve uluslararası temsil yetkilerinin başka bir ülkeye ya da ülkeler birliğine devredilmesi

   Manda ve himaye kabul olunamaz." (Erzurum Kongresi Kararı, Md. 6)

3. (hukuk) birinci Dünya Savaşı sonunda Osmanlı İmparatorluğu'nun bazı bölgeleri ile Alman sömürgelerinin yönetim haklarının Milletler Cemiyeti’ne devredilmesi

Bilimsel adı

• (boynuzlugiller): Buffelus

Eş anlamlılar

• (boynuzlugiller): camız, kömüş, su sığırı

Çeviriler

Üst kavramlar

• (boynuzlugiller): boynuzlugiller

Alt kavramlar

• (boynuzlugiller): Asya mandası (→ Hint mandası), haymana mandası

Deyimler

• (boynuzlugiller): manda gibi (manda gibi yayılmak, manda gibi yemek)

Sözcük birliktelikleri

• (boynuzlugiller): manda gözü

Türetilmiş kavramlar

• mandaca, mandacı, mandacık, mandalı, mandasız, mandayken, mandayla, mandaysa

Ayrıca bakınız

• (boynuzlugiller): *Vikipedi'de Asya mandası
• (politika): *Vikipedi'de Manda (diplomasi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "manda" maddesi

Atasözleri

• Canı kaymak isteyen mandayı yanında taşır
• Karga mandayı babası hayrına bitlemez
• Kaymağı seven mandayı yanında taşır
• Üşüntü köpekler mandayı paralar
• Yazın araması, kışın taraması olmasa herkes besler mandayı

Gagavuzca

Köken

Farsça

Ad

manda

1. (boynuzlugiller) manda

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Pali dili

Ön ad

manda

1. ahmak