sap

Ayrıca bakınız: SAP

• IPA^(anahtar): ˈsap, sapˈlaɾ
• Heceleme: sap

صپ‎

sap (belirtme hâli sabı, çoğulu saplar)

1. (bitki anatomisi) bitkinin dal, yaprak, çiçek gibi bölümlerini taşıyan, ağaçlarda odunlaşarak gövde durumunu alan bölüm
2. (bitki anatomisi) çiçek veya meyveyi dala bağlayan ince bölüm, sak

   Armudun sapı. Gülün dikenli sapı.

3. bir aracı tutmaya yarayan bölüm

   Bir küçük çekmeceden sapı fil dişi bir revolver çıkarmıştı. - S. F. Abasıyanık

4. iplik, tire, ibrişim vb. şeylerde iğneye geçirilen bir dikişlik iplik

   Bir sap tire. İki sap ibrişim.

5. kabza
6. demet durumundaki ekinler
7. erkek
8. (argo) sevgilisi olmayan, kimseyle çıkmayan, yalnız kişi
   • Ayfer TUNÇ, 2014 Dünya Ağrısı, sayfa 235

     "Al çoluğunu çocuğunu gel. Korkma, program aileler için, saplar için değil."

bitki

iplik

ekin

erkek

kişi

Türk Dil Kurumuna göre "sap" maddesi

• Nisan yağar sap olur, Mayıs yağar çeç olur
• keser döner, sap döner, gün gelir hesap döner

sap

1. sapmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

• IPA^(anahtar): ˈsap

صپ‎

• Heceleme: sap

1. sapma

Eski Türkçe sap

1. iplik, rişte, tar
2. deste, kulak, sap
3. sap

sap

1. sap

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

1. tahıl ölçmeye yarayan kap

sap

1. kabza
2. kol, kulp, tutamak, tutamaç
3. sap

sap

1. sap
2. saf, sıra

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.