Öğrenilmiş bir şekilde: ηφαίστει(ο) (ifaístei(o)) + -ακός (-akós).[1]
ηφαιστειακός (ifaisteiakós) (dişil ηφαιστειακή, nötr ηφαιστειακό)
tekil | çoğul | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
eril | dişil | nötr | eril | dişil | nötr | |
yalın | ηφαιστειακός (ifaisteiakós) | ηφαιστειακή (ifaisteiakí) | ηφαιστειακό (ifaisteiakó) | ηφαιστειακοί (ifaisteiakoí) | ηφαιστειακές (ifaisteiakés) | ηφαιστειακά (ifaisteiaká) |
tamlayan | ηφαιστειακού (ifaisteiakoú) | ηφαιστειακής (ifaisteiakís) | ηφαιστειακού (ifaisteiakoú) | ηφαιστειακών (ifaisteiakón) | ηφαιστειακών (ifaisteiakón) | ηφαιστειακών (ifaisteiakón) |
belirtme | ηφαιστειακό (ifaisteiakó) | ηφαιστειακή (ifaisteiakí) | ηφαιστειακό (ifaisteiakó) | ηφαιστειακούς (ifaisteiakoús) | ηφαιστειακές (ifaisteiakés) | ηφαιστειακά (ifaisteiaká) |
seslenme | ηφαιστειακέ (ifaisteiaké) | ηφαιστειακή (ifaisteiakí) | ηφαιστειακό (ifaisteiakó) | ηφαιστειακοί (ifaisteiakoí) | ηφαιστειακές (ifaisteiakés) | ηφαιστειακά (ifaisteiaká) |