κᾰθόλου (kathólou) + ῐκός (ikós)
κᾰθολῐκός (katholikós) (dişil κᾰθολῐκή, nötr κᾰθολῐκόν)
Eski Yunanca κᾰθολῐκός (katholikós) sözcüğünden.
καθολικός (katholikós) (dişil καθολική, nötr καθολικό)
tekil | çoğul | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
eril | dişil | nötr | eril | dişil | nötr | |
yalın | καθολικός (katholikós) | καθολική (katholikí) | καθολικό (katholikó) | καθολικοί (katholikoí) | καθολικές (katholikés) | καθολικά (katholiká) |
tamlayan | καθολικού (katholikoú) | καθολικής (katholikís) | καθολικού (katholikoú) | καθολικών (katholikón) | καθολικών (katholikón) | καθολικών (katholikón) |
belirtme | καθολικό (katholikó) | καθολική (katholikí) | καθολικό (katholikó) | καθολικούς (katholikoús) | καθολικές (katholikés) | καθολικά (katholiká) |
seslenme | καθολικέ (katholiké) | καθολική (katholikí) | καθολικό (katholikó) | καθολικοί (katholikoí) | καθολικές (katholikés) | καθολικά (katholiká) |