Arapça بَهِيمَة (behīme) sözcüğünden alıntıdır.
بهیمه (behîme)
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | بهیمه behîme |
بهیمهلر behîmeler |
| belirtme | بهیمهیی behîmeyi |
بهیمهلری behîmeleri |
| yönelme | بهیمهیه behîmeye |
بهیمهلره behîmelere |
| bulunma | بهیمهده behîmede |
بهیمهلرده behîmelerde |
| ayrılma | بهیمهدن behîmeden |
بهیمهلردن behîmelerden |
| tamlayan | بهیمهنڭ behîmenin |
بهیمهلرڭ behîmelerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | بهیمهم behîmem |
بهیمهلرم behîmelerim |
| 2. tekil (senin) | بهیمهڭ behîmen |
بهیمهلرڭ behîmelerin |
| 3. tekil (onun) | بهیمهسی behîmesi |
بهیمهلری behîmeleri |
| 1. çoğul (bizim) | بهیمهمز behîmemiz |
بهیمهلرمز behîmelerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | بهیمهڭز behîmeniz |
بهیمهلرڭز behîmeleriniz |
| 3. çoğul (onların) | بهیمهسی behîmesi بهیمهلری behîmeleri | |