ش م س (ş-m-s)
شَمْس (şems) d (çoğul شُمُوس (şümūs))
Arapça شَمْس (şems) sözcüğünden alıntıdır.
شمس (şems)
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | شمس şems |
شمسلر şemsler |
| belirtme | شمسی şemsi |
شمسلری şemsleri |
| yönelme | شمسه şemse |
شمسلره şemslere |
| bulunma | شمسده şemste |
شمسلرده şemslerde |
| ayrılma | شمسدن şemsten |
شمسلردن şemslerden |
| tamlayan | شمسڭ şemsin |
شمسلرڭ şemslerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | شمسم şemsim |
شمسلرم şemslerim |
| 2. tekil (senin) | شمسڭ şemsin |
شمسلرڭ şemslerin |
| 3. tekil (onun) | شمسی şemsi |
شمسلری şemsleri |
| 1. çoğul (bizim) | شمسمز şemsimiz |
شمسلرمز şemslerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | شمسڭز şemsiniz |
شمسلرڭز şemsleriniz |
| 3. çoğul (onların) | شمسی şemsi شمسلری şemsleri | |