مُسْتَحَب (müstaḥab) e
مستحب (müstehab)
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | مستحب müstehab |
مستحبلر müstehablar |
| belirtme | مستحبی müstehabı |
مستحبلری müstehabları |
| yönelme | مستحبه müstehaba |
مستحبلره müstehablara |
| bulunma | مستحبده müstehabda |
مستحبلرده müstehablarda |
| ayrılma | مستحبدن müstehabdan |
مستحبلردن müstehablardan |
| tamlayan | مستحبڭ müstehabın |
مستحبلرڭ müstehabların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | مستحبم müstehabım |
مستحبلرم müstehablarım |
| 2. tekil (senin) | مستحبڭ müstehabın |
مستحبلرڭ müstehabların |
| 3. tekil (onun) | مستحبی müstehabı |
مستحبلری müstehabları |
| 1. çoğul (bizim) | مستحبمز müstehabımız |
مستحبلرمز müstehablarımız |
| 2. çoğul (sizin) | مستحبڭز müstehabınız |
مستحبلرڭز müstehablarınız |
| 3. çoğul (onların) | مستحبی müstehabı مستحبلری müstehabları | |