塔

塔

1. kule

(günlük kullanım “Jōyō” kanji, shinjitai kanji, kyūjitai biçimi 墖)

1. pagoda, kule, çan kulesi

• Go-on: とう (tō, Jōyō)^{←たふ (tafu, geleneksel)}
• Kan-on: とう (tō, Jōyō)^{←たふ (tafu, geleneksel)}
• Kun: てら (tera); おか (oka); あららぎ (araragi, 塔)

• 五(ご)輪(りん)の石(せき)塔(とう) (gorin no sekitō), 五(ご)輪(りん)の塔(とう) (gorin no tō): beş halkalı veya beş katlı stupa
• 仏塔(ぶっとう) (buttō): Budist ibadet yeri stupa; bir Budist tapınağı olan pagoda veya stupa
• 五(ご)重(じゅう)塔(のとう) (gojū no tō), 五(ご)重(じゅう)の塔(とう) (gojū no tō): beş katlı pagoda
• 石塔(せきとう) (sekitō): taştan pagoda veya stupa; Budist mezar taşı
• 三(さん)重(じゅう)塔(のとう) (sanjū no tō), 三(さん)重(じゅう)の塔(とう) (sanjū no tō): üç katlı pagoda
• 塔(とう)屋(や) (tōya): teras kat; bir yapının tepesinde bulunur, muhtemelen asansör, merdiven veya havalandırma şaftının ya da bir su kulesinin üst kısmı
• 塔(とう)花(ばな) (tōbana): cins Clinopodium, naneler ve fesleğenler de dahil olmak üzere; Clinopodium gracile isimli bir fesleğen türü
• 塔(とう)型(がた)クレーン (tōgata kurēn): kule vinçi
• 塔克拉瑪(タクラマ)干(カン)砂(さ)漠(ばく) (Takuramakan sabaku): Taklamakan Çölü
• 塔主(たっす) (tassu), 塔司(たっす) (tassu): Budist mezarlığının bakıcısının meslek adı
• 塔(たっ)頭(ちゅう) (tatchū), 塔(たっ)中(ちゅう) (tatchū): Zen Budizminde, stupanın ölmüş bir kurucusı veya yöneticisinin yeri; o stupanın baş görevlisi olan keşişin rütbesi; daha büyük bir tapınak içerisindeki küçük şapel
• 塔頭(たっちょう) (tatchō): eski bir mezar; mezarlık
• 塔(とう)婆(ば) (tōba): stupa: 卒塔婆 (sotōba) kısaltması
• 塔(とう)廟(びょう) (tōbyō): Budist ibadet yeri stupa
• 塔望(とうぼう)遠鏡(えんきょう) (tōbōenkyō): teleskop kulesi, gözlemevi
• 塔里木(タリム) (Tarimu): Tarım Havzası

塔 hakkında Japonca Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

Pagoda hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

/tapu/ > /taɸu/ > */tawu/ > /tau/ > /tɔː/ > /toː/

Orta Çince bilinmeyen bir sözcüğünden 塔 (“kule, pagoda, kulenin sivri kısmı”).

卒塔婆 (sotoba , sotōba) kısaltması, Sanskritçe स्तूप (stūpa, “öbek”) sözcüğünden sözcüğünün alfabe çevirisi.

• On’yomi: Goon
  • (Tokyo) と​ー (Atamadaka – )^[1]
  • IPA^(anahtar):

塔(とう) (tō) (geleneksel kana たふ)

1. kule (yapı)
2. (Budizm) pagoda, stupa
3. (Hristiyanlık) çan kulesi, helis

• 塔(とう)の層(こし) (tō no koshi): pagodanın istifli zemini
• 塔(とう)ノ沢(さわ)温泉(おんせん) (Tō no Sawa onsen): Hakone, Kanagawa ilinde bir onsen (kaplıca)

• 塔(とう)は下(した)から組(く)め (tō wa shita kara kume): “bir kuleyi zeminden tepeye kadar inşa etmek”

塔(とう) (tō) (geleneksel kana たふ)

1. (genel) kule
2. (Budist) pagoda, stupa
3. (Hristiyan) çan kulesi, helis

İlk defa 900'lerin başlarında Engishiki adlı toplama yasalar yazıtlarında, kanjide 阿良良伎 (araragi) okunuşuyla görülür. 蘭, araragi okunuşunun tam çevirisi “vahşi soğan” olmakta ve burada vahşi it soğanına gönderme yapılmaktadır, göze batan uzun yeşil sapıyla bilinmektedir. 塔 haliyle bir örtmece olarak kullanılan^[2][1] (zamanında tafu okunuşuyla) bu sözcüğün Budistleri çağrıştığı anlamlar yazıtlarda yasak olarak geçmiştir, bunun sebebi de Itsuki no Miya (斎宮, ya da diğer adıyla Saikū) dini merkezinden kaynaklıdır.

• Kun’yomi
  • IPA^(anahtar):

塔(あららぎ) (araragi)

1. (mecaz) kule
2. (tarot) kule, geleneksel Tarot destesinin on altıncı kozu veya büyük arkana kartı
3. 塔舞 (Araragimai) kavramının kısaltması

• 塔(あららぎ)舞(まい) (Araragimai): Japon saray dansı bugakunun bir parçasının adı

• 蘭(あららぎ) (araragi): vahşi it soğanı