Infinitive | |||
---|---|---|---|
Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
Aktiv | abdīcere | abdīxisse | abdictūrum, -am, -um esse |
Passiv | abdīcī | abdictum, -am, -um esse | abdictum īrī |
Partizipien | |||
Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
abdīcēns | abdictus, -a, -um | abdictūrus, -a, -um | |
Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
abdīcendī | abdīcendus, -a, -um | abdictum | abdictū |
Person | Präsens | Futur | ||
---|---|---|---|---|
Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
Sg. 2. Pers. | abdīce! | abdīcere! | abdīcitō! | abdīcitor! |
Sg. 3. Pers. | abdīcitō! | abdīcitor! | ||
Pl. 2. Pers. | abdīcite! | abdīciminī! | abdīcitōte! | |
Pl. 3. Pers. | abdīcuntō! | abdīcuntor! |
Präsens | ||||
---|---|---|---|---|
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | abdīcō | abdīcam | abdīcor | abdīcar |
Sg. 2. Pers. | abdīcis | abdīcās | abdīceris | abdīcāris |
Sg. 3. Pers. | abdīcit | abdīcat | abdīcitur | abdīcātur |
Pl. 1. Pers. | abdīcimus | abdīcāmus | abdīcimur | abdīcāmur |
Pl. 2. Pers. | abdīcitis | abdīcātis | abdīciminī | abdīcāmini |
Pl. 3. Pers. | abdīcunt | abdīcant | abdīcuntur | abdīcantur |
Text | ||||
Imperfekt | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | abdīcēbam | abdīcerem | abdīcēbar | abdīcerer |
Sg. 2. Pers. | abdīcēbās | abdīcerēs | abdīcēbāris | abdīcerēris |
Sg. 3. Pers. | abdīcēbat | abdīceret | abdīcēbātur | abdīcerētur |
Pl. 1. Pers. | abdīcēbāmus | abdīcerēmus | abdīcēbāmur | abdīcerēmur |
Pl. 2. Pers. | abdīcēbātis | abdīcerētis | abdīcēbāminī | abdīcerēminī |
Pl. 3. Pers. | abdīcēbant | abdīcerent | abdīcēbantur | abdīcerentur |
Text | ||||
Futur I | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | abdīcam | abdīcar | ||
Sg. 2. Pers. | abdīcēs | abdīcēris | ||
Sg. 3. Pers. | abdīcet | abdīcētur | ||
Pl. 1. Pers. | abdīcēmus | abdīcēmur | ||
Pl. 2. Pers. | abdīcētis | abdīcēminī | ||
Pl. 3. Pers. | abdīcent | abdīcentur | ||
Text | ||||
Perfekt | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | abdīxī | abdīxerim | abdictus, -a, -um sum | abdictus, -a, -um sim |
Sg. 2. Pers. | abdīxistī | abdīxeris | abdictus, -a, -um es | abdictus, -a, -um sīs |
Sg. 3. Pers. | abdīxit | abdīxerit | abdictus, -a, -um est | abdictus, -a, -um sit |
Pl. 1. Pers. | abdīximus | abdīxerimus | abdictī, -ae, -a sumus | abdictī, -ae, -a sīmus |
Pl. 2. Pers. | abdīxistis | abdīxeritis | abdictī, -ae, -a estis | abdictī, -ae, -a sītis |
Pl. 3. Pers. | abdīxērunt | abdīxerint | abdictī, -ae, -a sunt | abdictī, -ae, -a sint |
Text | ||||
Plusquamperfekt | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | abdīxeram | abdīxissem | abdictus, -a, -um eram | abdictus, -a, -um essem |
Sg. 2. Pers. | abdīxerās | abdīxissēs | abdictus, -a, -um erās | abdictus, -a, -um essēs |
Sg. 3. Pers. | abdīxerat | abdīxisset | abdictus, -a, -um erat | abdictus, -a, -um esset |
Pl. 1. Pers. | abdīxerāmus | abdīxissēmus | abdictī, -ae, -a erāmus | abdictī, -ae, -a essēmus |
Pl. 2. Pers. | abdīxerātis | abdīxissētis | abdictī, -ae, -a erātis | abdictī, -ae, -a essētis |
Pl. 3. Pers. | abdīxerant | abdīxissent | abdictī, -ae, -a erant | abdictī, -ae, -a essent |
Text | ||||
Futur II | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | abdīxerō | abdictus, -a, -um erō | ||
Sg. 2. Pers. | abdīxeris | abdictus, -a, -um eris | ||
Sg. 3. Pers. | abdīxerit | abdictus, -a, -um erit | ||
Pl. 1. Pers. | abdīxerimus | abdictī, -ae, -a erimus | ||
Pl. 2. Pers. | abdīxeritis | abdictī, -ae, -a eritis | ||
Pl. 3. Pers. | abdīxerint | abdictī, -ae, -a erunt |