Flexion:accanere

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes Flexion:accanere gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes Flexion:accanere, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man Flexion:accanere in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort Flexion:accanere wissen müssen. Die Definition des Wortes Flexion:accanere wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonFlexion:accanere und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.

accanere (Konjugation) (Latein)

zurück zu accanere


Infinite Formen

Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt Infinitiv Futur
Aktiv accanere accanuisse
Passiv accanī
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Futur Aktiv
accanēns
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum Supinum I Supinum II
accanendī accanendus, -a, -um


Finite Formen

Imperativ
Person Präsens Futur
Aktiv Passiv Aktiv Passiv
Sg. 2. Pers. accane! accanere! accanitō! accanitor!
Sg. 3. Pers. accanitō! accanitor!
Pl. 2. Pers. accanite! accaniminī! accanitōte!
Pl. 3. Pers. accanuntō! accanuntor!


Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. accanō accanam accanor accanar
Sg. 2. Pers. accanis accanās accaneris accanāris
Sg. 3. Pers. accanit accanat accanitur accanātur
Pl. 1. Pers. accanimus accanāmus accanimur accanāmur
Pl. 2. Pers. accanitis accanātis accaniminī accanāmini
Pl. 3. Pers. accanunt accanant accanuntur accanantur
Text
Imperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. accanēbam accanerem accanēbar accanerer
Sg. 2. Pers. accanēbās accanerēs accanēbāris accanerēris
Sg. 3. Pers. accanēbat accaneret accanēbātur accanerētur
Pl. 1. Pers. accanēbāmus accanerēmus accanēbāmur accanerēmur
Pl. 2. Pers. accanēbātis accanerētis accanēbāminī accanerēminī
Pl. 3. Pers. accanēbant accanerent accanēbantur accanerentur
Text
Futur I
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. accanam accanar
Sg. 2. Pers. accanēs accanēris
Sg. 3. Pers. accanet accanētur
Pl. 1. Pers. accanēmus accanēmur
Pl. 2. Pers. accanētis accanēminī
Pl. 3. Pers. accanent accanentur
Text
Perfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. accanuī accanuerim
Sg. 2. Pers. accanuistī accanueris
Sg. 3. Pers. accanuit accanuerit
Pl. 1. Pers. accanuimus accanuerimus
Pl. 2. Pers. accanuistis accanueritis
Pl. 3. Pers. accanuērunt accanuerint
Text
Plusquamperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. accanueram accanuissem
Sg. 2. Pers. accanuerās accanuissēs
Sg. 3. Pers. accanuerat accanuisset
Pl. 1. Pers. accanuerāmus accanuissēmus
Pl. 2. Pers. accanuerātis accanuissētis
Pl. 3. Pers. accanuerant accanuissent
Text
Futur II
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. accanuerō
Sg. 2. Pers. accanueris
Sg. 3. Pers. accanuerit
Pl. 1. Pers. accanuerimus
Pl. 2. Pers. accanueritis
Pl. 3. Pers. accanuerint