Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes
Flexion:carcerare gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes
Flexion:carcerare, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man
Flexion:carcerare in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort
Flexion:carcerare wissen müssen. Die Definition des Wortes
Flexion:carcerare wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition von
Flexion:carcerare und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.
carcerare (Konjugation) (Latein)
zurück zu carcerare
| Infinitive
|
|
|
Infinitiv Präsens
|
Infinitiv Perfekt
|
Infinitiv Futur
|
| Aktiv
|
carcerāre
|
carcerāvisse
|
carcerātūrum, -am, -um esse
|
| Passiv
|
carcerārī
|
carcerātum, -am, -um esse
|
carcerātum īrī
|
| Partizipien
|
|
|
Präsens Aktiv
|
Perfekt Passiv
|
Futur Aktiv
|
| carcerāns
|
carcerātus, -a, -um
|
carcerātūrus, -a, -um
|
| Gerundium, Gerundivum, Supina
|
| Gerundium
|
Gerundivum
|
Supinum I
|
Supinum II
|
| carcerandī
|
carcerandus, -a, -um
|
carcerātum
|
carcerātū
|
Imperativ
| Person
|
Präsens
|
Futur
|
| Aktiv
|
Passiv
|
Aktiv
|
Passiv
|
| Sg. 2. Pers.
|
carcerā!
|
carcerāre!
|
carcerātō!
|
carcerātor!
|
| Sg. 3. Pers.
|
|
|
carcerātō!
|
carcerātor!
|
| Pl. 2. Pers.
|
carcerāte!
|
carcerāminī!
|
carcerātōte!
|
|
| Pl. 3. Pers.
|
|
|
carcerantō!
|
carcerantor!
|
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens
|
|
|
Aktiv
|
Passiv
|
| Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
| Sg. 1. Pers.
|
carcerō
|
carcerem
|
carceror
|
carcerer
|
| Sg. 2. Pers.
|
carcerās
|
carcerēs
|
carcerāris
|
carcerēris
|
| Sg. 3. Pers.
|
carcerat
|
carceret
|
carcerātur
|
carcerētur
|
| Pl. 1. Pers.
|
carcerāmus
|
carcerēmus
|
carcerāmur
|
carcerēmur
|
| Pl. 2. Pers.
|
carcerātis
|
carcerētis
|
carcerāminī
|
carcerēminī
|
| Pl. 3. Pers.
|
carcerant
|
carcerent
|
carcerantur
|
carcerentur
|
| Text
|
| Imperfekt
|
|
|
Aktiv
|
Passiv
|
| Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
| Sg. 1. Pers.
|
carcerābam
|
carcerārem
|
carcerābar
|
carcerārer
|
| Sg. 2. Pers.
|
carcerābās
|
carcerārēs
|
carcerābāris
|
carcerārēris
|
| Sg. 3. Pers.
|
carcerābat
|
carcerāret
|
carcerābātur
|
carcerārētur
|
| Pl. 1. Pers.
|
carcerābāmus
|
carcerārēmus
|
carcerābāmur
|
carcerārēmur
|
| Pl. 2. Pers.
|
carcerābātis
|
carcerārētis
|
carcerābāminī
|
carcerārēminī
|
| Pl. 3. Pers.
|
carcerābant
|
carcerārent
|
carcerābantur
|
carcerārentur
|
| Text
|
| Futur I
|
|
|
Aktiv
|
Passiv
|
| Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
| Sg. 1. Pers.
|
carcerābō
|
|
carcerābor
|
|
| Sg. 2. Pers.
|
carcerābis
|
carcerāberis
|
| Sg. 3. Pers.
|
carcerābit
|
carcerābitur
|
| Pl. 1. Pers.
|
carcerābimus
|
carcerābimur
|
| Pl. 2. Pers.
|
carcerābitis
|
carcerābiminī
|
| Pl. 3. Pers.
|
carcerābunt
|
carcerābuntur
|
| Text
|
| Perfekt
|
|
|
Aktiv
|
Passiv
|
| Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
| Sg. 1. Pers.
|
carcerāvī
|
carcerāverim
|
carcerātus, -a, -um sum
|
carcerātus, -a, -um sim
|
| Sg. 2. Pers.
|
carcerāvistī
|
carcerāveris
|
carcerātus, -a, -um es
|
carcerātus, -a, -um sīs
|
| Sg. 3. Pers.
|
carcerāvit
|
carcerāverit
|
carcerātus, -a, -um est
|
carcerātus, -a, -um sit
|
| Pl. 1. Pers.
|
carcerāvimus
|
carcerāverimus
|
carcerātī, -ae, -a sumus
|
carcerātī, -ae, -a sīmus
|
| Pl. 2. Pers.
|
carcerāvistis
|
carcerāveritis
|
carcerātī, -ae, -a estis
|
carcerātī, -ae, -a sītis
|
| Pl. 3. Pers.
|
carcerāvērunt
|
carcerāverint
|
carcerātī, -ae, -a sunt
|
carcerātī, -ae, -a sint
|
| Text
|
| Plusquamperfekt
|
|
|
Aktiv
|
Passiv
|
| Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
| Sg. 1. Pers.
|
carcerāveram
|
carcerāvissem
|
carcerātus, -a, -um eram
|
carcerātus, -a, -um essem
|
| Sg. 2. Pers.
|
carcerāverās
|
carcerāvissēs
|
carcerātus, -a, -um erās
|
carcerātus, -a, -um essēs
|
| Sg. 3. Pers.
|
carcerāverat
|
carcerāvisset
|
carcerātus, -a, -um erat
|
carcerātus, -a, -um esset
|
| Pl. 1. Pers.
|
carcerāverāmus
|
carcerāvissēmus
|
carcerātī, -ae, -a erāmus
|
carcerātī, -ae, -a essēmus
|
| Pl. 2. Pers.
|
carcerāverātis
|
carcerāvissētis
|
carcerātī, -ae, -a erātis
|
carcerātī, -ae, -a essētis
|
| Pl. 3. Pers.
|
carcerāverant
|
carcerāvissent
|
carcerātī, -ae, -a erant
|
carcerātī, -ae, -a essent
|
| Text
|
| Futur II
|
|
|
Aktiv
|
Passiv
|
| Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
| Sg. 1. Pers.
|
carcerāverō
|
|
carcerātus, -a, -um erō
|
|
| Sg. 2. Pers.
|
carcerāveris
|
carcerātus, -a, -um eris
|
| Sg. 3. Pers.
|
carcerāverit
|
carcerātus, -a, -um erit
|
| Pl. 1. Pers.
|
carcerāverimus
|
carcerātī, -ae, -a erimus
|
| Pl. 2. Pers.
|
carcerāveritis
|
carcerātī, -ae, -a eritis
|
| Pl. 3. Pers.
|
carcerāverint
|
carcerātī, -ae, -a erunt
|
