Flexion:pappare

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes Flexion:pappare gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes Flexion:pappare, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man Flexion:pappare in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort Flexion:pappare wissen müssen. Die Definition des Wortes Flexion:pappare wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonFlexion:pappare und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.

pappare (Konjugation) (Latein)

zurück zu pappare


Infinite Formen

Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt Infinitiv Futur
Aktiv pappāre pappāvisse pappātūrum, -am, -um esse
Passiv pappārī pappātum, -am, -um esse pappātum īrī
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Futur Aktiv
pappāns pappātus, -a, -um pappātūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum Supinum I Supinum II
pappandī pappandus, -a, -um pappātum pappātū


Finite Formen

Imperativ
Person Präsens Futur
Aktiv Passiv Aktiv Passiv
Sg. 2. Pers. pappā! pappāre! pappātō! pappātor!
Sg. 3. Pers. pappātō! pappātor!
Pl. 2. Pers. pappāte! pappāminī! pappātōte!
Pl. 3. Pers. pappantō! pappantor!


Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. pappō pappem pappor papper
Sg. 2. Pers. pappās pappēs pappāris pappēris
Sg. 3. Pers. pappat pappet pappātur pappētur
Pl. 1. Pers. pappāmus pappēmus pappāmur pappēmur
Pl. 2. Pers. pappātis pappētis pappāminī pappēminī
Pl. 3. Pers. pappant pappent pappantur pappentur
Text
Imperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. pappābam pappārem pappābar pappārer
Sg. 2. Pers. pappābās pappārēs pappābāris pappārēris
Sg. 3. Pers. pappābat pappāret pappābātur pappārētur
Pl. 1. Pers. pappābāmus pappārēmus pappābāmur pappārēmur
Pl. 2. Pers. pappābātis pappārētis pappābāminī pappārēminī
Pl. 3. Pers. pappābant pappārent pappābantur pappārentur
Text
Futur I
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. pappābō pappābor
Sg. 2. Pers. pappābis pappāberis
Sg. 3. Pers. pappābit pappābitur
Pl. 1. Pers. pappābimus pappābimur
Pl. 2. Pers. pappābitis pappābiminī
Pl. 3. Pers. pappābunt pappābuntur
Text
Perfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. pappāvī pappāverim pappātus, -a, -um sum pappātus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers. pappāvistī pappāveris pappātus, -a, -um es pappātus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers. pappāvit pappāverit pappātus, -a, -um est pappātus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers. pappāvimus pappāverimus pappātī, -ae, -a sumus pappātī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers. pappāvistis pappāveritis pappātī, -ae, -a estis pappātī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers. pappāvērunt pappāverint pappātī, -ae, -a sunt pappātī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. pappāveram pappāvissem pappātus, -a, -um eram pappātus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers. pappāverās pappāvissēs pappātus, -a, -um erās pappātus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers. pappāverat pappāvisset pappātus, -a, -um erat pappātus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers. pappāverāmus pappāvissēmus pappātī, -ae, -a erāmus pappātī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers. pappāverātis pappāvissētis pappātī, -ae, -a erātis pappātī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers. pappāverant pappāvissent pappātī, -ae, -a erant pappātī, -ae, -a essent
Text
Futur II
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. pappāverō pappātus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers. pappāveris pappātus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers. pappāverit pappātus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers. pappāverimus pappātī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers. pappāveritis pappātī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers. pappāverint pappātī, -ae, -a erunt