ënnerleeën (third-person singular present leet ënner, past participle ënnergeluecht or ënnergeluet, auxiliary verb hunn)
| Regular, separable | ||
|---|---|---|
| infinitive | ënnerleeën | |
| participle | ënnergeluecht | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | leeën ënner | — |
| 2nd singular | lees ënner | lee ënner |
| 3rd singular | leet ënner | — |
| 1st plural | leeën ënner | — |
| 2nd plural | leet ënner | leet ënner |
| 3rd plural | leeën ënner | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||
Past participle of ënnerleien (“to lose”).
ënnerleeën (masculine ënnerleeënen, neuter ënnerleeënt, comparative méi ënnerleeën, superlative am ënnerleeënsten)
| number and gender | singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | all genders | ||
| predicative | hien ass ënnerleeën | si ass ënnerleeën | et ass ënnerleeën | si si(nn) ënnerleeën | |
| nominative / accusative |
attributive and/or after determiner | ënnerleeënen | ënnerleeën | ënnerleeënt | ënnerleeën |
| independent without determiner | ënnerleeënes | ënnerleeëner | |||
| dative | after any declined word | ënnerleeënen | ënnerleeëner | ënnerleeënen | ënnerleeënen |
| as first declined word | ënnerleeënem | ënnerleeënem | |||