ógna (weak verb, third-person singular past indicative ógnaði, supine ógnað)
infinitive (nafnháttur) |
að ógna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
ógnað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ógnandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég ógna | við ógnum | present (nútíð) |
ég ógni | við ógnum |
þú ógnar | þið ógnið | þú ógnir | þið ógnið | ||
hann, hún, það ógnar | þeir, þær, þau ógna | hann, hún, það ógni | þeir, þær, þau ógni | ||
past (þátíð) |
ég ógnaði | við ógnuðum | past (þátíð) |
ég ógnaði | við ógnuðum |
þú ógnaðir | þið ógnuðuð | þú ógnaðir | þið ógnuðuð | ||
hann, hún, það ógnaði | þeir, þær, þau ógnuðu | hann, hún, það ógnaði | þeir, þær, þau ógnuðu | ||
imperative (boðháttur) |
ógna (þú) | ógnið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ógnaðu | ógniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |