úrskurða (weak verb, third-person singular past indicative úrskurðaði, supine úrskurðað)
infinitive (nafnháttur) |
að úrskurða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
úrskurðað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
úrskurðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég úrskurða | við úrskurðum | present (nútíð) |
ég úrskurði | við úrskurðum |
þú úrskurðar | þið úrskurðið | þú úrskurðir | þið úrskurðið | ||
hann, hún, það úrskurðar | þeir, þær, þau úrskurða | hann, hún, það úrskurði | þeir, þær, þau úrskurði | ||
past (þátíð) |
ég úrskurðaði | við úrskurðuðum | past (þátíð) |
ég úrskurðaði | við úrskurðuðum |
þú úrskurðaðir | þið úrskurðuðuð | þú úrskurðaðir | þið úrskurðuðuð | ||
hann, hún, það úrskurðaði | þeir, þær, þau úrskurðuðu | hann, hún, það úrskurðaði | þeir, þær, þau úrskurðuðu | ||
imperative (boðháttur) |
úrskurða (þú) | úrskurðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
úrskurðaðu | úrskurðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að úrskurðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
úrskurðast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
úrskurðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég úrskurðast | við úrskurðumst | present (nútíð) |
ég úrskurðist | við úrskurðumst |
þú úrskurðast | þið úrskurðist | þú úrskurðist | þið úrskurðist | ||
hann, hún, það úrskurðast | þeir, þær, þau úrskurðast | hann, hún, það úrskurðist | þeir, þær, þau úrskurðist | ||
past (þátíð) |
ég úrskurðaðist | við úrskurðuðumst | past (þátíð) |
ég úrskurðaðist | við úrskurðuðumst |
þú úrskurðaðist | þið úrskurðuðust | þú úrskurðaðist | þið úrskurðuðust | ||
hann, hún, það úrskurðaðist | þeir, þær, þau úrskurðuðust | hann, hún, það úrskurðaðist | þeir, þær, þau úrskurðuðust | ||
imperative (boðháttur) |
úrskurðast (þú) | úrskurðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
úrskurðastu | úrskurðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |