(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
þétta (weak verb, third-person singular past indicative þétti, supine þétt)
| infinitive (nafnháttur) |
að þétta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þétt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þéttandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þétti | við þéttum | present (nútíð) |
ég þétti | við þéttum |
| þú þéttir | þið þéttið | þú þéttir | þið þéttið | ||
| hann, hún, það þéttir | þeir, þær, þau þétta | hann, hún, það þétti | þeir, þær, þau þétti | ||
| past (þátíð) |
ég þétti | við þéttum | past (þátíð) |
ég þétti | við þéttum |
| þú þéttir | þið þéttuð | þú þéttir | þið þéttuð | ||
| hann, hún, það þétti | þeir, þær, þau þéttu | hann, hún, það þétti | þeir, þær, þau þéttu | ||
| imperative (boðháttur) |
þétt (þú) | þéttið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þéttu | þéttiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að þéttast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þést | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þéttandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þéttist | við þéttumst | present (nútíð) |
ég þéttist | við þéttumst |
| þú þéttist | þið þéttist | þú þéttist | þið þéttist | ||
| hann, hún, það þéttist | þeir, þær, þau þéttast | hann, hún, það þéttist | þeir, þær, þau þéttist | ||
| past (þátíð) |
ég þéttist | við þéttumst | past (þátíð) |
ég þéttist | við þéttumst |
| þú þéttist | þið þéttust | þú þéttist | þið þéttust | ||
| hann, hún, það þéttist | þeir, þær, þau þéttust | hann, hún, það þéttist | þeir, þær, þau þéttust | ||
| imperative (boðháttur) |
þést (þú) | þéttist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þéstu | þéttisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þéttur | þétt | þétt | þéttir | þéttar | þétt | |
| accusative (þolfall) |
þéttan | þétta | þétt | þétta | þéttar | þétt | |
| dative (þágufall) |
þéttum | þéttri | þéttu | þéttum | þéttum | þéttum | |
| genitive (eignarfall) |
þétts | þéttrar | þétts | þéttra | þéttra | þéttra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þétti | þétta | þétta | þéttu | þéttu | þéttu | |
| accusative (þolfall) |
þétta | þéttu | þétta | þéttu | þéttu | þéttu | |
| dative (þágufall) |
þétta | þéttu | þétta | þéttu | þéttu | þéttu | |
| genitive (eignarfall) |
þétta | þéttu | þétta | þéttu | þéttu | þéttu | |