From Old Norse þínn, from Proto-Germanic *þīnaz.
þinn m (feminine þín, neuter þitt)
Possessive pronouns (eignarfornöfn) | |||||||
singular | plural | ||||||
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | þinn | þín | þitt | þínir | þínar | þín | |
accusative | þinn | þína | þitt | þína | þínar | þín | |
dative | þínum | þinni | þínu | þínum | þínum | þínum | |
genitive | þíns | þinnar | þíns | þinna | þinna | þinna |
þinn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | þínn, þinn | þín | þítt, þitt |
accusative | þínn, þinn | þína | þítt, þitt |
dative | þínum | þínni, þinni | þínu |
genitive | þíns | þínnar, þinnar | þíns |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | þínir | þínar | þín |
accusative | þína | þínar | þín |
dative | þínum | þínum | þínum |
genitive | þínna, þinna | þínna, þinna | þínna, þinna |