From Old Norse þistill, from Proto-Germanic *þistilaz.
þistill m (genitive singular þistils, nominative plural þistlar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þistill | þistillinn | þistlar | þistlarnir |
accusative | þistil | þistilinn | þistla | þistlana |
dative | þistli | þistlinum | þistlum | þistlunum |
genitive | þistils | þistilsins | þistla | þistlanna |
From Proto-Germanic *þistilaz.
þistill m (genitive þistils, plural þistlar)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þistill | þistillinn | þistlar | þistlarnir |
accusative | þistil | þistilinn | þistla | þistlana |
dative | þistli | þistlinum | þistlum | þistlunum |
genitive | þistils | þistilsins | þistla | þistlanna |