þyngja

Hello, you have come here looking for the meaning of the word þyngja. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word þyngja, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say þyngja in singular and plural. Everything you need to know about the word þyngja you have here. The definition of the word þyngja will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofþyngja, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Pronunciation

Verb

þyngja (weak verb, third-person singular past indicative þyngdi, supine þyngt)

  1. to make heavier

Conjugation

þyngja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að þyngja
supine
(sagnbót) 		þyngt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		þyngjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég þyngi við þyngjum present
(nútíð) 		ég þyngi við þyngjum
þú þyngir þið þyngið þú þyngir þið þyngið
hann, hún, það þyngir þeir, þær, þau þyngja hann, hún, það þyngi þeir, þær, þau þyngi
past
(þátíð) 		ég þyngdi við þyngdum past
(þátíð) 		ég þyngdi við þyngdum
þú þyngdir þið þyngduð þú þyngdir þið þyngduð
hann, hún, það þyngdi þeir, þær, þau þyngdu hann, hún, það þyngdi þeir, þær, þau þyngdu
imperative
(boðháttur) 		þyng (þú) þyngið (þið)
Forms with appended personal pronoun
þyngdu þyngiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þyngjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að þyngjast
supine
(sagnbót) 		þyngst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		þyngjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég þyngist við þyngjumst present
(nútíð) 		ég þyngist við þyngjumst
þú þyngist þið þyngist þú þyngist þið þyngist
hann, hún, það þyngist þeir, þær, þau þyngjast hann, hún, það þyngist þeir, þær, þau þyngist
past
(þátíð) 		ég þyngdist við þyngdumst past
(þátíð) 		ég þyngdist við þyngdumst
þú þyngdist þið þyngdust þú þyngdist þið þyngdust
hann, hún, það þyngdist þeir, þær, þau þyngdust hann, hún, það þyngdist þeir, þær, þau þyngdust
imperative
(boðháttur) 		þyngst (þú) þyngist (þið)
Forms with appended personal pronoun
þyngstu þyngisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þyngdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þyngdur þyngd þyngt þyngdir þyngdar þyngd
accusative
(þolfall) 		þyngdan þyngda þyngt þyngda þyngdar þyngd
dative
(þágufall) 		þyngdum þyngdri þyngdu þyngdum þyngdum þyngdum
genitive
(eignarfall) 		þyngds þyngdrar þyngds þyngdra þyngdra þyngdra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þyngdi þyngda þyngda þyngdu þyngdu þyngdu
accusative
(þolfall) 		þyngda þyngdu þyngda þyngdu þyngdu þyngdu
dative
(þágufall) 		þyngda þyngdu þyngda þyngdu þyngdu þyngdu
genitive
(eignarfall) 		þyngda þyngdu þyngda þyngdu þyngdu þyngdu

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *þungjaną, from Proto-Indo-European *tn̥gʰyéti, from Proto-Indo-European *tengʰ- (“to pull, be heavy, be difficult”).

Verb

þyngja (singular past indicative þyngdi, plural past indicative þyngdu, past participle þyngdr)

  1. to weigh down, make heavy

Conjugation

Conjugation of þyngja — active (weak class 1)
infinitive þyngja
present participle þyngjandi
past participle þyngdr
indicative present past
1st-person singular þyngi þyngda
2nd-person singular þyngir þyngdir
3rd-person singular þyngir þyngdi
1st-person plural þyngjum þyngdum
2nd-person plural þyngið þyngduð
3rd-person plural þyngja þyngdu
subjunctive present past
1st-person singular þyngja þyngda
2nd-person singular þyngir þyngdir
3rd-person singular þyngi þyngdi
1st-person plural þyngim þyngdim
2nd-person plural þyngið þyngdið
3rd-person plural þyngi þyngdi
imperative present
2nd-person singular þyng, þyngi
1st-person plural þyngjum
2nd-person plural þyngið
Conjugation of þyngja — mediopassive (weak class 1)
infinitive þyngjask
present participle þyngjandisk
past participle þyngzk
indicative present past
1st-person singular þyngjumk þyngdumk
2nd-person singular þyngisk þyngdisk
3rd-person singular þyngisk þyngdisk
1st-person plural þyngjumsk þyngdumsk
2nd-person plural þyngizk þyngduzk
3rd-person plural þyngjask þyngdusk
subjunctive present past
1st-person singular þyngjumk þyngdumk
2nd-person singular þyngisk þyngdisk
3rd-person singular þyngisk þyngdisk
1st-person plural þyngimsk þyngdimsk
2nd-person plural þyngizk þyngdizk
3rd-person plural þyngisk þyngdisk
imperative present
2nd-person singular þyngsk, þyngisk
1st-person plural þyngjumsk
2nd-person plural þyngizk

Derived terms

Descendants

  • Icelandic: þyngja
  • Norwegian:

References

Wikious
Boobota
Sagapedia