þynna (weak verb, third-person singular past indicative þynnti, supine þynnt)
| infinitive (nafnháttur) |
að þynna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þynnt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þynnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þynni | við þynnum | present (nútíð) |
ég þynni | við þynnum |
| þú þynnir | þið þynnið | þú þynnir | þið þynnið | ||
| hann, hún, það þynnir | þeir, þær, þau þynna | hann, hún, það þynni | þeir, þær, þau þynni | ||
| past (þátíð) |
ég þynnti | við þynntum | past (þátíð) |
ég þynnti | við þynntum |
| þú þynntir | þið þynntuð | þú þynntir | þið þynntuð | ||
| hann, hún, það þynnti | þeir, þær, þau þynntu | hann, hún, það þynnti | þeir, þær, þau þynntu | ||
| imperative (boðháttur) |
þynn (þú) | þynnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þynntu | þynniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að þynnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þynnst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þynnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þynnist | við þynnumst | present (nútíð) |
ég þynnist | við þynnumst |
| þú þynnist | þið þynnist | þú þynnist | þið þynnist | ||
| hann, hún, það þynnist | þeir, þær, þau þynnast | hann, hún, það þynnist | þeir, þær, þau þynnist | ||
| past (þátíð) |
ég þynntist | við þynntumst | past (þátíð) |
ég þynntist | við þynntumst |
| þú þynntist | þið þynntust | þú þynntist | þið þynntust | ||
| hann, hún, það þynntist | þeir, þær, þau þynntust | hann, hún, það þynntist | þeir, þær, þau þynntust | ||
| imperative (boðháttur) |
þynnst (þú) | þynnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þynnstu | þynnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þynntur | þynnt | þynnt | þynntir | þynntar | þynnt | |
| accusative (þolfall) |
þynntan | þynnta | þynnt | þynnta | þynntar | þynnt | |
| dative (þágufall) |
þynntum | þynntri | þynntu | þynntum | þynntum | þynntum | |
| genitive (eignarfall) |
þynnts | þynntrar | þynnts | þynntra | þynntra | þynntra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þynnti | þynnta | þynnta | þynntu | þynntu | þynntu | |
| accusative (þolfall) |
þynnta | þynntu | þynnta | þynntu | þynntu | þynntu | |
| dative (þágufall) |
þynnta | þynntu | þynnta | þynntu | þynntu | þynntu | |
| genitive (eignarfall) |
þynnta | þynntu | þynnta | þynntu | þynntu | þynntu | |
From Proto-Germanic *þunnijǭ.
þynna f (genitive singular þynnu, nominative plural þynnur)
| Declension of þynna | ||||
|---|---|---|---|---|
| f-w1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þynna | þynnan | þynnur | þynnurnar |
| accusative | þynnu | þynnuna | þynnur | þynnurnar |
| dative | þynnu | þynnunni | þynnum | þynnunum |
| genitive | þynnu | þynnunnar | þynna | þynnanna |