From Ottoman Turkish اصریق (ısırık, “bite; bite wound”), equivalent to ısır (“to bite”) + -ık.
ısırık (definite accusative ısırığı, plural ısırıklar)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | ısırık | |
Definite accusative | ısırığı | |
Singular | Plural | |
Nominative | ısırık | ısırıklar |
Definite accusative | ısırığı | ısırıkları |
Dative | ısırığa | ısırıklara |
Locative | ısırıkta | ısırıklarda |
Ablative | ısırıktan | ısırıklardan |
Genitive | ısırığın | ısırıkların |