Inherited from Old Polish święty, from Proto-Slavic *svę̑tъ.
świynty
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative | świynty | świynte | świyntŏ | świynci | świynte | |
genitive | świyntego | świyntyj | świyntych | |||
dative | świyntymu | świyntyj | świyntym | |||
accusative | animate | świyntego | świynte | świyntõ | świyntych | świynte |
inanimate | świynty | |||||
instrumental | świyntym | świyntōm | świyntymi | |||
locative | świyntym | świyntyj | świyntych | |||
vocative | świynty | świynte | świyntŏ | świynci | świynte |
świynty m pers (female equivalent świyntŏ)