From şans (“chance”) + oyun (“game”) + -u (possessive suffix), from French chance[1] and Proto-Turkic *oyun (“game”).[2]
şans oyunu (definite accusative şans oyununu, plural şans oyunları)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | şans oyunu | |
Definite accusative | şans oyununu | |
Singular | Plural | |
Nominative | şans oyunu | şans oyunları |
Definite accusative | şans oyununu | şans oyunlarını |
Dative | şans oyununa | şans oyunlarına |
Locative | şans oyununda | şans oyunlarında |
Ablative | şans oyunundan | şans oyunlarından |
Genitive | şans oyununun | şans oyunlarının |