From Αλέξιος (Aléxios, “Alexius”) + -όπουλος (-ópoulos, “son of”).
Αλεξόπουλος • (Alexópoulos) m (feminine Αλεξοπούλου)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | Αλεξόπουλος • | Αλεξόπουλοι • | |
genitive | Αλεξόπουλου •, Αλεξοπούλου • | Αλεξόπουλων •, Αλεξοπούλων • | |
accusative | Αλεξόπουλο • | Αλεξόπουλους •, Αλεξοπούλους • | |
vocative | Αλεξόπουλε • | Αλεξόπουλοι • | |
Second forms are formal. The forms where the stress moves to the penultimate syllable are more formal and/or archaic. |