From δίκαι(ος) (díkai(os), “righteous”) + -ό- (-ó-) + -πολις (-polis, “city”)
Δῐκαιόπολῐς • (Dikaiópolis) f (genitive Δῐκαιοπόλεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ Δῐκαιόπολῐς hē Dikaiópolis |
τὼ Δῐκαιοπόλει tṑ Dikaiopólei |
αἱ Δῐκαιοπόλεις hai Dikaiopóleis | ||||||||||
Genitive | τῆς Δῐκαιοπόλεως tês Dikaiopóleōs |
τοῖν Δῐκαιοπολέοιν toîn Dikaiopoléoin |
τῶν Δῐκαιοπόλεων tôn Dikaiopóleōn | ||||||||||
Dative | τῇ Δῐκαιοπόλει têi Dikaiopólei |
τοῖν Δῐκαιοπολέοιν toîn Dikaiopoléoin |
ταῖς Δῐκαιοπόλεσῐ / Δῐκαιοπόλεσῐν taîs Dikaiopólesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν Δῐκαιόπολῐν tḕn Dikaiópolin |
τὼ Δῐκαιοπόλει tṑ Dikaiopólei |
τᾱ̀ς Δῐκαιοπόλεις tā̀s Dikaiopóleis | ||||||||||
Vocative | Δῐκαιόπολῐ Dikaiópoli |
Δῐκαιοπόλει Dikaiopólei |
Δῐκαιοπόλεις Dikaiopóleis | ||||||||||
Notes: |
|
Δῐκαιόπολῐς • (Dikaiópolis) m (genitive Δῐκαιοπόλῐδος); third declension
Case / # | Singular | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Δῐκαιόπολῐς ho Dikaiópolis | ||||||||||||
Genitive | τοῦ Δῐκαιοπόλῐδος toû Dikaiopólidos | ||||||||||||
Dative | τῷ Δῐκαιοπόλῐδῐ tôi Dikaiopólidi | ||||||||||||
Accusative | τὸν Δῐκαιοπόλῐδᾰ tòn Dikaiopólida | ||||||||||||
Vocative | Δῐκαιόπολῐ Dikaiópoli | ||||||||||||
Notes: |
|