Borrowed from Latin Caecilius.
Καικῐ́λῐος • (Kaikílios) m (genitive Καικῐλῐ́ου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Καικῐ́λῐος ho Kaikílios |
τὼ Καικῐλῐ́ω tṑ Kaikilíō |
οἱ Καικῐ́λῐοι hoi Kaikílioi | ||||||||||
Genitive | τοῦ Καικῐλῐ́ου toû Kaikilíou |
τοῖν Καικῐλῐ́οιν toîn Kaikilíoin |
τῶν Καικῐλῐ́ων tôn Kaikilíōn | ||||||||||
Dative | τῷ Καικῐλῐ́ῳ tôi Kaikilíōi |
τοῖν Καικῐλῐ́οιν toîn Kaikilíoin |
τοῖς Καικῐλῐ́οις toîs Kaikilíois | ||||||||||
Accusative | τὸν Καικῐ́λῐον tòn Kaikílion |
τὼ Καικῐλῐ́ω tṑ Kaikilíō |
τοὺς Καικῐλῐ́ους toùs Kaikilíous | ||||||||||
Vocative | Καικῐ́λῐε Kaikílie |
Καικῐλῐ́ω Kaikilíō |
Καικῐ́λῐοι Kaikílioi | ||||||||||
Notes: |
|