κλειτός (kleitós, “famed”) + μᾰ́χη (mắkhē, “fight”) + -ος (-os): “famed fighter”.
Κλειτόμᾰχος • (Kleitómăkhos) m (genitive Κλειτομᾰ́χου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Κλειτόμᾰχος ho Kleitómăkhos |
τὼ Κλειτομᾰ́χω tṑ Kleitomắkhō |
οἱ Κλειτόμᾰχοι hoi Kleitómăkhoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ Κλειτομᾰ́χου toû Kleitomắkhou |
τοῖν Κλειτομᾰ́χοιν toîn Kleitomắkhoin |
τῶν Κλειτομᾰ́χων tôn Kleitomắkhōn | ||||||||||
| Dative | τῷ Κλειτομᾰ́χῳ tôi Kleitomắkhōi |
τοῖν Κλειτομᾰ́χοιν toîn Kleitomắkhoin |
τοῖς Κλειτομᾰ́χοις toîs Kleitomắkhois | ||||||||||
| Accusative | τὸν Κλειτόμᾰχον tòn Kleitómăkhon |
τὼ Κλειτομᾰ́χω tṑ Kleitomắkhō |
τοὺς Κλειτομᾰ́χους toùs Kleitomắkhous | ||||||||||
| Vocative | Κλειτόμᾰχε Kleitómăkhe |
Κλειτομᾰ́χω Kleitomắkhō |
Κλειτόμᾰχοι Kleitómăkhoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||