Μῐσηνόν • (Mĭsēnón) n (genitive Μῐσηνοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ Μῐσηνόν tò Mĭsēnón |
τὼ Μῐσηνώ tṑ Mĭsēnṓ |
τᾰ̀ Μῐσηνᾰ́ tằ Mĭsēnắ | ||||||||||
| Genitive | τοῦ Μῐσηνοῦ toû Mĭsēnoû |
τοῖν Μῐσηνοῖν toîn Mĭsēnoîn |
τῶν Μῐσηνῶν tôn Mĭsēnôn | ||||||||||
| Dative | τῷ Μῐσηνῷ tôi Mĭsēnôi |
τοῖν Μῐσηνοῖν toîn Mĭsēnoîn |
τοῖς Μῐσηνοῖς toîs Mĭsēnoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸ Μῐσηνόν tò Mĭsēnón |
τὼ Μῐσηνώ tṑ Mĭsēnṓ |
τᾰ̀ Μῐσηνᾰ́ tằ Mĭsēnắ | ||||||||||
| Vocative | Μῐσηνόν Mĭsēnón |
Μῐσηνώ Mĭsēnṓ |
Μῐσηνᾰ́ Mĭsēnắ | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||