Πείσων • (Peísōn) m (genitive Πείσωνος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Πείσων ho Peísōn |
τὼ Πείσωνε tṑ Peísōne |
οἱ Πείσωνες hoi Peísōnes | ||||||||||
Genitive | τοῦ Πείσωνος toû Peísōnos |
τοῖν Πεισώνοιν toîn Peisṓnoin |
τῶν Πεισώνων tôn Peisṓnōn | ||||||||||
Dative | τῷ Πείσωνῐ tôi Peísōni |
τοῖν Πεισώνοιν toîn Peisṓnoin |
τοῖς Πείσωσῐ / Πείσωσῐν toîs Peísōsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν Πείσωνᾰ tòn Peísōna |
τὼ Πείσωνε tṑ Peísōne |
τοὺς Πείσωνᾰς toùs Peísōnas | ||||||||||
Vocative | Πείσων Peísōn |
Πείσωνε Peísōne |
Πείσωνες Peísōnes | ||||||||||
Notes: |
|