Etymologically identical to Τεῦκρος (Teûkros).
Τευκρός • (Teukrós) m (genitive Τευκροῦ); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Τευκρός ho Teukrós |
τὼ Τευκρώ tṑ Teukrṓ |
οἱ Τευκροί hoi Teukroí | ||||||||||
Genitive | τοῦ Τευκροῦ toû Teukroû |
τοῖν Τευκροῖν toîn Teukroîn |
τῶν Τευκρῶν tôn Teukrôn | ||||||||||
Dative | τῷ Τευκρῷ tôi Teukrôi |
τοῖν Τευκροῖν toîn Teukroîn |
τοῖς Τευκροῖς toîs Teukroîs | ||||||||||
Accusative | τὸν Τευκρόν tòn Teukrón |
τὼ Τευκρώ tṑ Teukrṓ |
τοὺς Τευκρούς toùs Teukroús | ||||||||||
Vocative | Τευκρέ Teukré |
Τευκρώ Teukrṓ |
Τευκροί Teukroí | ||||||||||
Notes: |
|