From Ancient Greek ἄωρος (áōros, “unseaonable”), from ἀ- (a-, “un-”) + ὥρα (hṓra, “season”).
άγουρος • (ágouros) m (feminine άγουρη, neuter άγουρο)
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άγουρος • | άγουρη • | άγουρο • | άγουροι • | άγουρες • | άγουρα • |
| genitive | άγουρου • | άγουρης • | άγουρου • | άγουρων • | άγουρων • | άγουρων • |
| accusative | άγουρο • | άγουρη • | άγουρο • | άγουρους • | άγουρες • | άγουρα • |
| vocative | άγουρε • | άγουρη • | άγουρο • | άγουροι • | άγουρες • | άγουρα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άγουρος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άγουρος, etc.) | |||||